مفهوم توانمندسازي روان‌شناختي و رابطه آن با سرمايه روان‌شناختي معلمان

Concept of psychological empowerment and its relationship with psychological capital among teachers

هدف پژوهش حاضر، بررسي مفهوم توانمندسازي روان‌شناختي و رابطه آن با سرمايه روان‌شناختي معلمان بود. روش آماري پژوهش توصيفي– همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش، كليه معلمان رسمي و تمام وقت مدارس ابتدايي شهر اصفهان بودند كه در سال تحصيلي 93-92 مشغول به تدريس بوده و تعداد آنها 4805 نفر بود. از اين تعداد 200 نفر مطابق با روش تعيين حجم نمونه استيونز (1996) و با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب با حجم جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري در پژوهش حاضر پرسشنامه توانمندسازي روان‌شناختي اسپريتزر و ميشرا (1995) و پرسشنامه سرمايه روان‌شناختي لوتانز و همكاران (2007) بود. هر دو پرسشنامه به منظور روايي محتوايي مورد بازنگري و تاييد هفت نفر متخصص مديريت قرار گرفت. پايايي پرسشنامه‌ها نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ برآورد گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين سرمايه روان‌شناختي و ابعاد آن (خودكارآمدي، اميدواري، انعطاف پذيري و خوش‌بيني) و توانمندسازي روان‌شناختي معلمان مدارس ابتدايي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد(05/0?p). همچنين، نتايج تحليل رگرسيون نشان دادكه هر چند سرمايه روان‌شناختي در كل قادر به پيش‌بيني توانمندسازي روان‌شناختي معلمان است؛ با وجود اين، از بين ابعاد سرمايه روان‌شناختي اميدواري 9/21 درصد و انعطاف پذيري 6/3 درصد از توانمندسازي روان‌شناختي معلمان مدارس ابتدايي را پيش بيني مي كنند و ابعاد خودكارآمدي و خوش‌بيني به تنهايي پيش‌بيني‌كننده توانمندسازي روان‌شناختي معلمان مدارس ابتدايي نيستند.

The purpose of the Present study was to concept of psychological empowerment and its relationship with psychological capital among teachers. This study was descriptive - correlation and the statistical. Population included all of the primary school teachers who have been teaching in academics years 2013-14, totaled of 4805 teacher. Of these, 200 teacher were selected according to method of determining sample size of Stevens (1996) and by using stratified random sampling from the stratifical society. Research tools were psychological empowerment questionnaire (Spreitzer and Mishra, 1995) and psychological capital questionnaire (Luthans et al 2007). Both of the questionnaires were reviewed and confirmed in term of content validity by seven experts. The results showed that significant and positive correlation exited between psychological capital and its dimensions (self-efficacy, hope, flexibility and optimism) with psychological empowerment of teachers in primary schools at (p?0/05). Also multiple regression analysis showed that although psychological capital be able to predict the psychological empowerment of teachers but among dimensions of psychological capital, dimensions of hope 21.9 percent and flexibility 3.6 percent explain psychological empowerment among teachers, while other dimensions of self-efficacy and optimism could not predict any psychological empowerment of elementary school teachers.