معرفي چارچوب تصميم گيري برون سپاري طرح هاي تحقيق و توسعه دفاعي

در شرايط امروزي، بسياري از سازمان‌ها و شركت‌هاي نوآور به منابع داخلي خود متكي نبوده و در حال توسعه قابليت‌ها و توانايي‌هاي نوآورانه خود براي دستيابي به دانش بيروني مي‌باشند. سازمان‌هاي تحقيقاتي نيروهاي مسلح كه ماموريت اجراي طرح‌هاي تحقيق و توسعه دفاعي را بر عهده دارند، از اين قاعده مستثني نيستند. هدف اصلي اين تحقيق، پاسخگويي به اين پرسش است كه چارچوب تصميم‌گيري برون‌سپاري طرح‌هاي تحقيق و توسعه دفاعي كدام است؟ داده‌هاي تحقيق با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه گردآوري شده و مقدار پايايي پرسشنامه با استفاده از روش آلفاي كرونباخ، 846/0 محاسبه گرديد. در اين تحقيق از آزمون كولموگروف- اسميرنف تك‌نمونه‌اي براي سنجش نرمال بودن داده‌ها و از آزمون ناپارامتري (دوجمله‌اي) براي رد يا تاييد عوامل و معيارهاي موثر در تصميم‌گيري استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه چارچوب تصميم‌گيري برون‌سپاري طرح‌هاي تحقيق و توسعه دفاعي شامل دو مرحله اصلي است: مرحله اول «تعيين قابليت برون‌سپاري طرح» و مرحله دوم «اولويت‌بندي مراحل و فعاليت‌هاي قابل برون‌سپاري و انواع پيمانكاران».