شبكه‌هاي ذهن و قدرت رسانه‌ها در بازنمايي غير واقعي برنامه هسته‌اي ايران

Networks of Mind and Power of the Media in False Representation of Iran’s Nuclear Program

اين مقاله قصد دارد با استفاده از مدل عملياتي مانويل كاستلز در كتاب خود، «قدرت ارتباطات» تحت عنوان شبكه‌هاي ذهن و قدرت كه با استفاده از فرضيه نشان‌گرهاي بدني و پژوهش‌هاي علم اعصاب آنتونيو داماسيو و همچنين، مدل برانگيختگي شبكه‌اي آبشاري رابرت انتمن توانسته به تحليل چگونگي همگامي عموم مردم آمريكا در حمايت از جنگ آمريكا به عراق در شرايط فقدان دلايل لازم و منطقي براي اين جنگ بپردازد، به تبيين چگونگي بهره‌گيري آمريكا از مباحث هسته‌اي ايران در راستاي دستيابي به همين هدف بپردازد. فرضيه مقاله اين است كه «ايالات متحده آمريكا تلاش نموده با تسخير اذهان مردم آمريكا، در راستاي تهديد آميز قلمدادنمودن فعاليت‌هاي صلح‌آميز هسته‌اي جمهوري اسلامي ايران، در دستيابي اين كشور به فناوري هسته‌اي و بهره‌گيري از آن ايجاد خلل نمايد.» بازه زماني مورد نظر اين تحقيق پيش از دوران رياست جمهوري اوباما مي‌باشد.