بازخواني الگو‏هاي واژه‏سازي يا توليد در زبان عربي

دراسه اساليب خلق الكلمه او التوليد في اللغه العربيه

مطالعات و بررسي‏ها نشان مي‌دهد انديشمندان و صاحب‏نظران زبان‌شناس معاصر عرب همچنان درباره فرايند واژه‏سازي دچار اختلاف نظر هستند. واژه‏سازي به معناي آفرينش برابرنهاده‏اي جديد از ريشه‏اي عربي و بر بنياد اصول واژه‏سازي عربي براي مدلول و مفهومي جديد در زبان مبدا يا براي اصطلاح بيگانه و غيربومي زبان است. وجود و استمرار اين اختلاف نظر، ضرورت انجام پژوهشي جامع درباره واژه‏سازي در زبان عربي را نمايان مي‌سازد. هدف اين پژوهش، خوانش و تبيين الگوهاي جامع واژه‏سازي در زبان عربي معاصر است كه شيوه‏هاي كاربردي و مطلوب گويش‌وَران و زبان‏پژوهان عرب را دربربگيرد و تقسيم‏بندي و زيرشاخه‏گذاري آنها را به‌درستي تبيين كند. براي تحقق هدف يادشده، جستار حاضر بر بنياد تحليل سبكي واژه‏سازي و نمونه‏محوري الگوهاي موردنظر ساماندهي شده‌است؛ برآيند فرجامين اين پژوهش، نشانگر آن است كه كاربردي‏ترين الگوهاي واژه‏سازي زبان عربي در دوران معاصر در درجه نخست، اشتقاق با هفت قالب اشتقاق صرفي، اشتقاق كبير، اشتقاق اكبر، اشتقاق كبّار، اشتقاق ابدالي، اشتقاق تقليبي و اشتقاق نحتي و در درجه دوم، تركيب با سه قالب تركيب وصفي، ‌تركيب اضافي و گروهِ نحويِ حرف اضافه‏دار است.

The necessity of an exhaustive research about word making in Arabic language is obvious since the studies and reviews show the perpetuation of Arabic contemporary language. Linguistic scholars and theorists have different opinions about word making process in the sense of applying a new equivalence, producing, creating, and forming new words based on Arabic origins. They also point tothe basis of Arabic word making principles for obtaining a new relation and sense in the original language, or translating foreign and non-native technical terms fromtarget language. So, the aim of the author of this research is to review,study and determine the completepatterns of word making in contemporary Arabic language which include all the applied and favorable methods of Arabic linguistics and ideas of Arabic language theorists.Also, this research will determine language Equalization, division, and branching in a correct way. Along with the mentioned aims, the present study is organized on the basis of considered patterns of word making styles,analyzing and sampling.The final part of this research shows that the most common word making patterns of the contemporary Arabic language include derivation by seven derivative forms: inflectional derivation, great derivation, greater derivation, major derivation, substitutive derivation,repository derivation and syntactic derivation.The second most common style include tree structures: participle structure, propositional structure, and syntactic structure with a proposition letter group.