بررسي تاثير تنش آبي (كم آبياري) بر عملكرد گياهان دارويي؛ مطالعه موردي گياه آويشن

The Effect of Water Stress Case Study on The Performance of Medicinal Plant (Thymus Vulgaris)

به منظور بررسي تاثير كودهاي آلي و دورآبياري بر روي آويشن اين پژوهش در قالب طرح آماري كاملا تصادفي به‌صورت اسپليت پلات در سه تكرار اجرا گرديد. تيمار اصلي شامل دور آبياري در دو سطح پنج و 10 روز و تيمار فرعي شامل مصرف انواع كودهاي سبز در پنج سطح شاهد، شبدر، ماشك، يونجه و كود دامي 30 تن در هكتار بود. ويژگي‌هاي مورد مطالعه شامل وزن تر و خشك بوته، وزن تر و خشك ساقه، وزن تر و خشك برگ و ارتفاع بوته بود. نتايج حاصل از سال‌هاي آزمايش با استفاده از تجزيه مركب آزمون شد و ميانگين صفات با استفاده از آزمون چند دامنه‌اي دانكن مورد مقايسه قرار گرفتند. طبق نتايج بدست آمده مشخص گرديد تاثير سال، بر تمامي صفات مورد مطالعه در سطح يك درصد معني‌دار گرديده و با افزايش سن گياه بر وزن تر و خشك در واحد سطح افزوده شد. بيشترين وزن تر و خشك از سال سوم و به ترتيب معادل 48و 101 گرم در متر مربع بدست آمد. تيمار آبياري بر تمامي صفات اثر بسيار معني‌داري داشت. با كاهش دور آبياري بر وزن خشك و تر افزوده شد. بيشترين وزن تر و خشك به ترتيب معادل 316 و 90 گرم در متر مربع از آبياري 5 روز مشاهده شد. اثر كود سبز نسبت به شاهد نيز بر تمامي صفات معني‌دار گرديد. بيشترين وزن تر بوته به ترتيب مربوط به تيمارهاي 30 تن كود دامي در هكتار (424 گرم در مترمربع)، شبدر (291 گرم در مترمربع)، يونجه (267 گرم در مترمربع)، ماشك (245 گرم در مترمربع)، شاهد (عدم استفاده از كود دامي) (225 گرم در مترمربع) بدست آمده است. طبق نتايج بدست آمده مشخص گرديد بيش‌ترين وزن تر آويشن دنايي از سال سوم و با دور آبياري 5 روزه و با استفاده از 30 تن كود دامي در هكتار، معادل 581 گرم در مترمربع مشاهده گرديد. هرچند بيشترين وزن تر مربوط به تيمار كود دامي 30 تن در هكتار بوده اما استفاده از كودهاي سبز نسبت به شاهد باعث افزايش وزن تر گرديد.

In order to evaluate the effect of organic fertilizers and irrigation thyme and experimental performance during 90-1388Dr Agriculture and Natural Resources Research and Education Center in Kerman province was conducted. The experiment was a split plot in a randomized complete block design with three replications. Major irrigation treatments on two levels five and 10 days of treatment and use of green manure green manures five sub-levels of control, clover, vetch, alfalfa and manure 30 tons per hectare. Studied the characteristics of fresh and dry weight, dry weight, dry weight of leaves and plant height. The results of the experiment years were tested using the combined analysis. The mean characteristics were compared using Duncanʹs multiple range test. The results showed the effects of the all studied traits in the plant age and were a significant percentage of the dry weight per unit area was added. The dry weight of the third year and respectively 48 and 101 grams per square meter by Md.tymar irrigation had significant effect on all traits. By reducing irrigation in dry weight was added. The fresh and dry weight, respectively 316 and 90 grams per square meter of irrigation was 5 days. The effect of green manure compared to the control group were statistically significant on all traits. The maximum weight of 30 tons of manure treatment plants, respectively hectares (424 square Rmtr g), clover (291 g square Rmtr), alfalfa (267 sq meter heated), vetch (245 g square Rmtr), control (no use of animal Kv.d) (225 g square Rmtr) is obtained. The results showed the highest fresh thyme daenensis of the third year and the 5-day irrigation and using 30 tons of manure per hectare, equivalent to 581 grams per square meter, respectively. However, the maximum weight of 30 tons per hectare of manure treatment, but the use of green fertilizers were compared to control fresh weight.