ارزيابي كاربري اراضي شهري با رويكرد توسعه پايدار (مورد مطالعه: پيرانشهر)

The Evaluation of Urban Land Use Approach to Sustainable Development (Case: Piranshahr City)

وضوع زمين و چگونگي به‌كارگيري آن همواره موضوع و بستر اصلي برنامه‌ريزي شهري بوده است و ارزيابي و ساماندهي فضايي- مكاني كاربري ها و عملكرد هاي شهري، از مهم ترين و تاثيرگذارترين محورهاي توسعه پايدار شهري است. هدف اين پژوهش ارزيابي كمي و كيفي كاربري اراضي شهري با رويكرد توسعه پايدار در شهر پيرانشهر است. روش اين تحقيق توصيفي- تحليلي است. بدين منظور سه شاخص ظرفيت، سازگاري و عدالت اجتماعي در راستاي توسعه پايدار به‌كار گرفته شده است. در مرحله اول ارزيابي كمي كاربري هاي موجود و تحليل شاخص ظرفيت، در مرحله دوم، ارزيابي كيفي كاربري ها از لحاظ سازگاري با به‌كارگيري ماتريس سازگاري و تحليل شاخص عدالت اجتماعي با مدل نزديكترين همسايه و مدل SWOT انجام گرفت. نتايج تحليل كمي و كيفي، نشان مي دهد اغلب كاربري‌ها با كمبود مواجهند. اين كمبود معادل 5/175 هكتار است. همچنين، بيشترين ميزان ناسازگاري در كاربري كارگاهي و بعد از آن، اداري، مسكوني و آموزشي است. اين وضعيت بيان‌كننده بي‌تعادلي و ناهماهنگي بين كاربري هاست كه از عدم دقت نظر كافي برنامه‌ريزان شهري ناشي مي شود.

The topic of land and how to use it have always been the main topic of the urban planning and the space-place assessment and organizing of the efficient and urban performances is one of the most important and most effective axis urban Sustainable Development. The aim of the performance of this reseach is the quality and quantity assessment of the urban land use with constant Sustainable Development in Piranshahr. The manner of this research is analytic descriptive. To this purpose, there indicators of capacity compatibility and social justice have been used to achieve the sustainable development. In the first stage, it is paid to the quantitative assessment of existing uses and capacity index analysis; in the second stage it is paid to the qualitative assessment of use in view point of compatibility by using compatibility matrix and analysis of social justice index with the model of the nearest neighbor and SWOT model. The results of the quality and quantity analysis show that often efficient face with lack. This lack equals with 175.5 hectar. Also the most extent of Inconsistency is in the Usage Industry, Administrative, Residential and educational. This situation is expressive of the lack of the balance and disharmonious between the efficient that was caused by the urban planners lack enough attention. So it is essential to fit the environmental balance and economic and cultural of the urban Sustainable Development in the planning process.