رويكرد پديدارشناسانه مرلوپونتي به رابطه هنر و بدن

Merleau- Ponty’s Phenomenological Attitude to the Relation between Art and Body

اين مقاله سعي دارد، اهميت بدن در تكوين هنر و به ويژه نقاشي را به عنوان يكي از مصاديق آثار هنري تبيين و توصيف نمايد. از مقدمه و دو بخش تشكيل يافته است. در بخش مقدمه تلاش كرده ايم تصويري از پديدارشناسي مرلوپونتي را ارايه دهيم تا جايگاه رويكرد پديدارشناسي او نسبت به هنر براي خواننده بيشتر شناخته شود. در بخش اول، تحت عنوان ادراك حسي نقش اين ادراك و رابطه تنگاتنگ آن با بدن در شناخت جهان، اجمالاً مورد بررسي قرار گرفته است. در بخش دوم، يعني هنر و جهان ادراك حسي، به بررسي نقش بدن در تكوين هنر نقاشي با تكيه بر نقاشيهاي پل سِزان پرداخته شده؛ اين بخش از دو بخش فرعي: بدن و نقاشي و زبان و نقاشي تشكيل يافته است. ازنظر مرلوپونتي، نمي توانيم تصور كنيم كه ذهن چگونه نقاشي ميكشد اما اين هنرمند است كه با گشودن بدن اش به جهان اين كار را مي كند. او با نقد تفكر فلسفي دكارتي و تفكر علمي در مقالات اش ازجمله "چشم و ذهن" و "شك سِزان" و همچنين ساير نوشته هايش، بين هنرمند و جهان و بدن نوعي اتحاد قايل است. بهترين مثال براي اين وحدت، نقاشي است.

This article tries to explain and describe the role of body in creation of art, and especially the painting as one of simples of art works. This writing consists of introduction and two sections. In introduction, we have been tried to present Merleau-Pontyʹs Phenomenological attitude in order to know the place of his Phenomenological attitude to art. In first section, Perception, the role of perception and its narrow relation with body for knowing world has been considered. Second section namely Art and World of Perception considers the role of body in genesis of art and as well as it has been referred to Cézanneʹs paintings. Also this section consists of two secondary parts, that is, "body and painting" and "language and painting" Merleau-Ponty believes that we cannot know how mind can do painting, but it is artist who does painting by adding his body to world. He criticizes Cartesian philosophical thought and scientific thought in his articles such as Eye and Mind and Cézanneʹs Doubt and other writings. He sees unity between artist and his body and world. Best example for this unity is painting