بررسي تاثير آموزش آمادگي براي ازدواج بر انتظارات زناشويي و مولفه هاي آن در دختران عقد كرده شهر اصفهان

هدف از اجراي اين پژوهش بررسي تاثير آموزش آمادگي براي ازدواج بر انتظارات زناشويي و مولفه­هاي آن در دختران عقد كرده شهر اصفهان بود. روش اين تحقيق نيمه تجربي بوده و از طرح پيش آزمون– پس آزمون با گروه گواه استفاده شده است. جامعه آماري كليه دختران مراجعه كننده به يكي از فرهنگسراهاي شهر اصفهان و نمونه 60 نفر از دختران عقد كرده بودند كه از بين داوطلبان ثبت نام كننده در اين طرح انتخاب (اين افراد نمرات بالاتري نسبت به ساير افراد در پرسشنامه انتظارات زناشويي كسب كردند) و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزار اندازه گيري مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه انتظارات زناشويي بود. نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان داد كه آموزش آمادگي براي ازدواج بر انتظارات زناشويي دختران و مولفه­هاي آن شامل: انتظار از همسر به عنوان دوست و حامي، انتظار از زندگي زناشويي و انتظار از يك رابطه ايده آل، در مرحله پس آزمون به صورت معناداري اثر گذار بود (p<0/005). بنابراين مي­توان گفت آموزش آمادگي براي ازدواج در جهت بهبود انتظارات زناشويي و ابعاد آن موثر است.