يگانگي نفس و بدن در انديشه اهل معرفت

Oneness of Body and Mind in Viewpoint of Mystics

حكماي مشايي به دوگانگي نفس و بدن معتقد بوده و در‌مقابل، در حكمت متعاليه، سخن از يگانگي نفس و بدن است. نوشتار پيش‌رو نگاه اهل معرفت به اين مسيله را بررسي كرده و نشان مي‌دهد كه عارفان، قرن‌ها پيش از صدرالمتالهين، يگانگي نفس و بدن در وجود انساني را باور داشته‌اند. افزون‌بر تصريحاتي كه از آن ها در اين موضوع به‌جا مانده است، بسياري از مباني و اصول عرفان نظري نيز مبناي يگانگي نفس و بدن را مورد تاكيد قرار مي‌دهد. كون جامع بودن وجود انساني، آفرينش او بر صورت الهي و با دو دست حق متعال، احديت جمع وجود انساني بين روح و بدن، تطابق نسختين و مقام خلافت الهي انسان، برخي از اين مباني عرفاني است كه مبتني‌بر مسيله يگانگي نفس و بدن مي‌باشد. نوشتار پيش‌رو به بررسي چگونگي تلازم هركدام از مباني مزبور با يگانگي نفس و بدن مي‌پردازد

The peripatetic philosophers believe in duality of body and mind and on the contrary, transcendental theosophy believes in oneness of body and mind. This paper has studied the approaches by the learned toward this issue and has shown that theosophists believed in oneness of body and mind in human nature centuries before Sadr-ol-Moteʹallehin Shirazi (Mulla Sadra). In addition to the assertions remaining to the day from them on this issue, the majority of basics and principles of theoretical theosophy assert oneness of body and mind. Some of these theosophical doctrines presented based on the belief in oneness of body and mind are creation of human nature in perfection, his creation based on Divine image and by the two Hands of God, union of body and mind in human nature, conformity of microcosm and macrocosm and man’s rank as God’s caliph on earth. This paper intends to study the quality of mutual implications between each doctrine and oneness of body and mind.