وضعيت مخازن مشترك نفت و گاز ايران از منظر حقوق بين الملل

منابع طبيعي مشترك منابعي هستند كه در حالت طبيعي و بدون دخالت انسان از مرزهاي زميني يا دريايي يك كشور عبور مي‌كنند و وارد قلمرو كشوري ديگر مي‌شوند. اگرچه حقوق بين‌الملل حق حاكميت دولت‌ها بر منابع طبيعي واقع در فلات قاره را به رسميت شناخته است، اما در خصوص منابع طبيعي مشترك بين دو يا چند دولت، خلا حقوقي قابل‌توجهي وجود دارد. باوجود اين، رويه دولت‌ها و مراجع بين‌المللي و دكترين حقوقي، حاكي از وجود يك قاعده حقوقي كلي بر مبناي همكاري دولت‌هاي ذيربط در بهره‌برداري از اين منابع است. رويه دولت‌هاي ساحلي خليج‌فارس نيز حاكي از تثبيت قاعده همكاري است. با وجود ميادين متعدد نفت و گاز مشترك بين ايران و همسايگان در خليج‌فارس، به دلايل مختلف، بهره‌برداري از آن‌ها به‌صورت يك‌جانبه صورت مي‌گيرد كه در جهت منافع اقتصادي ايران نيست.