مطالعه اثرات استفاده از دافني غني شده با جلبكهاي ميكروسكوپي بر بازماندگي و برخي شاخصهاي رشد لارو تاسماهي ايراني(Acipenser persicus)

پژوهش حاضر با هدف غني سازي دافني با اسيدهاي چرب غير اشباع موجود در ريزجلبك ها به منظور تاثير آن بر شاخصهاي رشد و افزايش بازماندگي لارو تاسماهي ايراني انجام گرديد . در راستاي انجام اين بررسي ريز جلبك هاي Scenedesmus dimorphus و Chlorella vulgaris خالص سازي شده و در حد نيمه انبوه كشت شدند و پس از غنيسازي با اسيد چرب DHA جهت تغديه دافني (Daphnia longispina) مورد استفاده قرار گرفتند. تراكم سلول هاي × 5 سلول در ميلي ليتر بود. جهت اين بررسي در 3 تيمار (با 3 تكرار) و يك گروه شاهد 7 جلبك جهت غنيسازي دافني 10 انجام شد. در هر مخزن 60 ليتري تعداد 30 عدد لارو تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) ذخيره گرديد. تغذيه لارو تاسماهي ايراني به ترتيب در تيمار 1 با دافني غني شده با Chlorella vulgaris، در تيمار 2 با دافني غني شده با Scenedesmus dimorphus و در تيمار 3 با دافني غني شده با تركيبي از Chlorella vulgaris و Scenedesmus dimorphus (به نسبت 50 درصد) انجام شد. تغذيه لارو ها در گروه شاهد مطابق بخش ونيرو مجتمع تكثير و پرورش شهيد بهشتي، با دافني هاي صيد شده از استخرهاي پرورش بجه ماهيان خاوياري انجام گرديد. لاروها در شبانه روز به اندازه 30 درصد وزن بدن و در 4 نوبت غذادهي شدند. طي دوره بررسي به ترتيب ميزان دما بين18 -24 درجه سانتيگراد، اكسيژن محلول بين 5/8 -7/2 ميليگرم در ليتر و pH بين 5 /6 -8/2 در نوسان بود. حداقل ميانگين (±انحراف معيار) وزن لارو در گروه شاهد98/4 ± 219 ميليگرم و حداكثر آن در تيمار 3 به مقدار315/16 ± 140/8 ميليگرم بود. در بررسي آماري درصد افزايش وزن لاروهاي تاسماهي ايراني در تيمار 3 داراي اختلاف معني دار آماري با ساير تيمارها بود. حداقل و حداكثر ميانگين (±انحراف معيار) شاخص رشد ويژه (SGR) به ترتيب در تيمار شاهد به ميزان 4/6±1/13 ميليگرم و در تيمار3 به ميزان 5/5±1/24 ميليگرم بود. حداقل بازماندگي لارو مربوط به تيمار شاهد به مقدار 68 درصد و حداكثر آن مربوط به تيمار 3 با 85 درصد بود.

Abstract Microalgae as a source of valuable compounds such as fatty acids are isolated from the natural environments and their mass production with high nutritional value is one the necessities of many hatcheries. The present study aimed to determine the effects of enriched daphnia with microscopic algae on some growth indices and survival rate of Persian sturgeon (Acipenser persicus) larvae. Chlorella vulgaris and Scenedesmus dimorphus were purified and cultured. Then, Daphnia longispina was fed microalgae including Chlorella vulgaris and Scenedesmus dimorphus enriched with Docosahexaenoic acid (DHA). The microalgae density to enrich daphnia was estimated at 5× 107 cells mL-1. Three treatments with three replicates and a control group were considered in this study. A total of 30 Acipenser persicus larvae were allocated to each sixty liters tank. Experimental fish were fed daphnia enriched with Chlorella vulgaris (treatment 1), daphnia enriched with Scenedesmus dimorphus (treatment 2) and daphnia enriched with Chlorella vulgaris and Scenedesmus dimorphus (at the rates of 50%) (treatment 3). Persian sturgeon larvae in the control group were fed like VNIRO stage from daphnia caught in pond. Larvae were fed 30% of body weight per day for four times. During the experimental period, water temperature, dissolved oxygen concentration and pH ranged between 18-24°C, 5.8-7.2 mg l-1 and 5.6-8.2, respectively. The minimum (219 ± 98.4 mg) and maximum (315.16 ± 140.8 mg) mean (±SD) weights were observed in the control group and treatment 3, respectively. The results obtained from the body weight increase (BWI %) revealed that there were significant differences between treatment 3 and other treatments. Highest (4.6±1.13% day-1) and lowest (5.5±1.24% day-1) mean (±SD) specific growth rates (SGR) were recorded in fish fed the control group and treatment 3, respectively. Lowest (68%) and highest (85%) survival rates were recorded in the control group and treatment 3, respectively.