ارزيابي فيتوپلانكتونها در پسابهاي كشاورزي بعنوان شاخصي در امكان سنجي آبزي پروري در محدوده رودخانه كارون ( اهواز تا خرمشهر )

در اين بررسي از نقش فيتوپلانكتونها در پساب هاي كشاورزي بعنوان شاخصي از كيفيت آب جهت امكان سنجي آبزي پروري در منطقه اهواز و خرمشهرمورد توجه قرار گرفته است. اين بررسي در يك دوره يك ساله در 6 ايستگاه در سال 1387 انجام گرديد. 34 جنس فيتوپلانكتوني در رده هاي به ترتيب فراواني باسيلاريوفيسه (دياتومـه )، سيانوفيسـه، كلروفيسـه و دينوفيسه شناسايي شدند. دبي آب كانال هاي زهكش كشاورزي يك رابطه معكوسي با فراواني فيتوپلانكتونها را نشان مي دهد. فراواني سيانوفيسه ها در ايستگاه يك و جلبكهاي سبز در ايستگاه 6 به وفور يافت شده اند. دياتو مه ها در تمامي ايستگاهها حضور دارند. شاخص پالمر كه براساس مقاومت جلبكي، آلودگي به مواد آلي درون آب را طبقه بندي مي كند، نشان مي دهد كه ايستگاههاي 2 ،5 ،6 ،3 ،4 به ترتيب داراي آلودگي بالا و ايسـتگاه 1 داراي آلـودگي نسـبي اسـت . ازجنبـه شـاخص فيتوپلانكتونهاي مفيد ايستگاههاي 1 ،2 ،5 ، 3 ، 6 ، 4 به ترتيب از نظركيفيت مناسب براي رشد مـاهي و داراي امتيازهـاي بيشتري بوده اند.

In this study phytoplankton were used as a water quality index in agricultural sewage for feasibility study of aquaculture in Ahwaz and Khorramshahr region. Monthly sampling was done in 6 stations during one year period (2008-2009). 34 phytoplankton genuses were identified. The most frequent classes were Bacillariophyceae (diatoms), Cyanophyceae, Chlorophyceae, Dinophyceae. The water flow of drainage channel had inverse relationship with phytoplankton density. Diatoms were present in all stations. Palmer index suggested that station 2,5,6,3,4 had the highest rate of pollution respectively and station 1 was relatively polluted. The stations of 1,2,5,3,6,4 had the highest value of useful phytoplankton index for fish growth