ارزيابي ثبات ليزوزومي و شكنندگي غشا سلول گلبول قرمز خون ماهي گل خورك (Boleophthalmus dussumieri) به عنوان نشانگر زيستي هيدروكربن هاي آروماتيك چند حلقه اي

اين مطالعه به منظور بررسي برخي پاسخ هاي فيزيولوژيك ماهي گل خورك گونه Boleophthalmus dussumieri به عنوان نشانگر زيستي هيدروكربن هاي آروماتيك چند حلقه اي (PAHs) صورت گرفته است. نمونه برداري از پنج ايستگاه (اروند، جعفري، زنگي، سمايلي و بحركان) و در طول سواحل شمال غرب خليج فارس (سواحل خوزستان) صورت گرفته است. ميزان غلظت PAHs توسط دستگاه HPLC و تغييرات غشا ليزوزوم توسط تست NRRT و ميزان پايداري غشا ليزوزوم توسط تست ميزان پايداري گلبول قرمز آناليز گرديد. ميزان غلظت كل PAHs در نمونه هاي رسوب بين 3384/34-113/50 نانوگرم در گرم وزن خشك و در بافت كبد بين 46/64-3/99 نانوگرم در گرم وزن خشك بود. بيشترين ميزان آلودگي در بافت كبد و رسوبات در ايستگاه جعفري و كمترين آن در ايستگاه بحركان مشخص گرديد. اختلاف معني داري بين آنها يافت گرديد. كمترين ميزان ميانگين RT نمونه هاي خون ماهي گل خورك در ايستگاه جعفري (34 دقيقـه ) و بيشـترين آن در ايستگاه بحركان (78 دقيقه) ثبت گرديد. ميانگين RT بين ايستگاه هاي نمونه برداري به جز ايستگاه اروند با زنگي، اختلاف معني داري را نشان مي دهد. منحني ميزان تغييرات در پايداري غشا گلبول قرمز ماهي گل خورك نسبت به شيب غلظتي نمك (منحني EOF) در ايستگاه هاي مختلف نمونه برداري نشان مي دهد كه غشا گلبول قرمز ماهيان صيد شده از ايستگاه جعفري در مقايسه با ديگرايستگاه ها قوام و پايداري كمتري داردكه ايستگاه هاي زنگي > اروند > سمايلي > و بحركان از اين نظر در رتبه هاي بعدي قرار دارند. نتايج اين تحقيق ميتواند استفاده از ثبات ليزوزوم و همچنين پايداري غشا سلول گلبول قرمز را به عنوان نشانگرهاي زيستي در طرحهاي پايش آلودگي نفتي گسترش دهد.

This research was carried out to study some physiological responses of mudskipper (i.e., Boleophthalmus dussumieri) as a biomarker Poly Aromatic Hydrocarbons (PAHs). Fish specimens were obtained 5 stations (Arvand, Jafari, Zangi, Samayeli, Bahrakan) along north western coast of the Persian Gulf (Khuzestan Coast). PAHs concentration was measured by HPLC method. Lysosomal membrane change was measured by NRR time method and stability of red blood cell membrane was evaluated by EOF test. Total PAH concentrations in the sediments and the liver tissue ranged between 113.50-3384.34 ng g-1dw, 3.99-46.64ng g-1 dw, respectively. Highest PAHs pollution was found at Jafari while the lowest was detected at Bahrakan, with significant between these 2 stations. Values of mean RT of the dye ranged from 34 (for the blood samples of mudskipper collected from Jafari site) to 78 minutes (for the blood samples of mudskipper collected from Bahrakan). Preliminary results showed a significant difference among stations except between Arvand and Zangi. Osmotic fragility curves indicated that erythrocytes collected from mudskippers at Jafari were the most fragile followed by Zangi > Arvand > Samayeli > and Bahrakan. The results suggest that lysosomal membrane change and red blood cell membrane stability in B. dussumieri could be extended as a biomarker of oil pollution in marine biomonitoring programs