عنوان مقاله :
تأثير تجويز سيستميك انسولين بر حافظه و يادگيري فضايي موش هاي صحرايي نر
عنوان فرعي :
The effect of systemic administration of insulin on spatial memory and learning in male rats
پديد آورندگان :
رحماني، احمد نويسنده عضو هيات علمي/دانشگاه زنجان rahmani, ahmad , نقدي، ناصر نويسنده عضو هيات علمي/ انستيتو پاستور ايران Naghdi, Naser , صالحي، جواد نويسنده عضو هيات علمي/دانشگاه زنجان Salehi, Javad , گرزي، علي نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394 شماره 22
كليدواژه :
انسولين , حافظۀ فضايي , عملكرد حركتي , يادگيري فضايي
چكيده فارسي :
هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر تجویز صفاقی انسولین بر عملكرد حركتی موشهای صحرایی در ماز آبی میباشد. برای این منظور، تعداد 40 سر رت نر از نژاد آلبینو ویستار بهصورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند (هر گروه 10 سر رت). تزریق انسولین در چهار دوز (صفر، یك، شش و 12 واحد بركیلوگرم) و درطول یك هفته (روزانه یكبار) انجام شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس صورت گرفت. جهت تحلیل آماری، آزمون تحلیل واریانس مختلط بین گروهی و درونگروهی (SPANOVA) بهكار رفت. یافتهها نشان داد كه در مرحلۀ اكتساب، اثر اصلی زمانبرای مسافت طی شده و زمان تأخیر معنادار است .(P<0.001) همچنین، تزریق صفاقی انسولین بدون تأثیر معنادار بر سطوح گلوكز سرم در تمامی دوزها موجب كاهش مسافت طیشده (P<0.001) و بهصورت وابسته به دوز، باعث كاهش زمان تأخیر (P=0.004) در مرحلۀ اكتساب شد. در آزمون یادداری نیز انسولین بهصورت وابسته به دوز (یك و 12 واحد بر كیلوگرم) موجب كاهش زمان تأخیر در رسیدن به سكوی پنهان گردید. درنتیجه، تجویز محیطی انسولین دارای اثرات مركزی بوده و میتواند موجب ارتقای عملكرد حركتی از طریق بهبود حافظه و یادگیری فضایی شود.
چكيده لاتين :
Thus the aim of the current study was to determine whether intraperitoneal (i.p.) administration of insulin improves the water maze motor performance of the rats. Forty male wistar rats were randomly assigned to for groups (each 10 rats). Insulin was injected (0, 1, 6, and 12 U/Kg) once daily for one week. Animals training and testing were conducted using the Morris water maze. Data analyzed using split plot ANOVA (SPANOVA). Results showed significant main effect of time for distance and escape latency in acquisition stage (P<0.001). Also, intraperitoneal injection of insulin, without any significant effect on serum glucose levels, significantly reduced distance moved (P<0.001) and escape latency (P=0.004). Moreover, in retention test, insulin reduced escape latency to hidden platform in a dose dependent manner (dose 12 & 1 U/Kg). Therefore, peripheral administration of insulin has central effects and can enhance motor performance via improvement of spatial learning and memory.
عنوان نشريه :
رفتار حركتي
عنوان نشريه :
رفتار حركتي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 22 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان