بيانيه هاي محيط زيستي ريو و كيو تو از منظر منابع فقه اسلامي

The Protocols of the Environmental Rio and Kyoto from the View of the Islamic Jurisprudential Sources

امروزه يكي از مهم ترين چالش هاي جهاني در محيط زيست، تغييرات اقليمي ناشي از فعاليت هاي انساني مي باشد. بيانيه هاي ريو و كيوتو به منظور مشاركت جهاني در كاهش توليد انتشار گازهاي گلخانه اي كه سبب تغييرات اقليمي در جهان شده اند، ارايه گرديده است. دين مبين اسلام همواره انسان را به حفاظت و بهره برداري پايدار از منابع طبيعي فراخوانده است. احكام كلي و عام، احكام خاص و صريح درباره محيط زيست در مباني فقه اسلام آمده است. هدف از انجام اين مقاله مروري بر بيانيه هاي ريو و كيوتو از منظر فقهي و انطباق شباهت هاي موجود در اصول فصل تغيير اقليم در بيانيه هاي ريو و كيوتو مي باشد. دوري از مادي گرايي، اصلاح الگوي مصرف با تاكيد بر منابع فقهي اسلام، همبستگي ملي و مشاركت عمومي و استفاده از فناوري هاي سازگار با محيط زيست از جمله راه كارهايي است كه در اين مقاله ارايه گرديده است.

Today, one of the most important global challenges on environment is climate change originated from human activities. The Kyoto and Rio protocols have been produced for global participation in reducing the amount of greenhouse gases which cause climate change in the world. The glorious Islam constantly invites man to the stable preservationand exploitation of naturalresources. The general and common (public) Islamic ordinances and specific and explicit orders about environmenthave been mentioned by the bases of Islam fiqh.The aim of this paper is to review The Kyoto and Rio protocols from the view of Islamic jurisprudence (fiqh) and adapting these similarities which are in the principles of the chapter of climate change in the Kyoto and Rio protocols. This research has presented strategies such as avoiding Materialismand improving consumption patterns with emphasizing on the Islamic Jurisprudential Sources, national integrity and public participation and using technologies trending with environment.