تاثير دور كاري بر عملكرد كاريكاركنان وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي

امروزه در آغاز هزاره سوم با معنای جدیدی از كار كه معنایی متفاوت با واژه قرن بیستم دارد به نام دوركاری كه در واقع نقطه عزیمت از شرایط كاری استاندارد، سنتی به سمت رویه های انعطاف پذیر به واسطه به استفاده از فنآوری اطلاعات و ارتباطات است و راه حلی نوین برای دستیابی به اهداف سازمان و برآورده ساختن نیازهای منابع انسانی می باشد رو به رو هستیم. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر دوركاری بر عملكرد كاری كاركنان در وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی می باشد. كه از نظر نتیجه كاربردی و از نظر هدف توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را كاركنان دوركار وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی كه 630 نفر هستند تشكیل می دهند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه است. روایی پرسش نامه با راهنمایی اساتید راهنما و مشاور و 10 نفر از خبرگان مورد تایید قرار گرفت وبرای پایایی سوال های پرسش نامه از روش آلفای كرونباخ استفاده شد كه آلفای به دست آمده در مرحله مقدماتی 0/924 و در مرحله اصلی 0/926 است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، همبستگی پیرسون، آزمون فریدمناستفاده شده است.یافته های این پژوهش نشان می دهد كه دوركاری با مولفه های عملكرد(تعهد سازمانی، صرفه جویی در هزینه ها، انگیزش، ارتقا، رضایت شغلی، تمركز) ارتباط مثبت دارد و به واسطه انعطاف پذیریسبب افزایش عملكرد كاركنان شده است.نتایج این پژوهش نشان داد كه عوامل مدل با هم هم ارز نیستند و تعهد سازمانی با بالا ترین میانگین رتبه ای 4/8 مهمترین عامل و ارتقا با كمترین میانگین رتبه ای 2/55 كم اهمیت ترین عامل در دوركاری شناخته شده است.