عنوان مقاله :
اثر تغذيه متناوب بر علائم متابوليكي استرس مزمن در موش كوچك آزمايشگاهي نر نژاد NMRI
عنوان فرعي :
The Effect of Intermittent Feeding on Metabolic Signs of Chronic Stress in Male NMRI Mice
پديد آورندگان :
حسيني نامور، فاطمه‌السادات نويسنده North Tehran branch, Islamic Azad University Hoseini Namvar, Fatemeh Sadat , خسروي، مريم نويسنده North Tehran branch, Islamic Azad University Khosravi, Maryam , قنبري، زهرا نويسنده North Tehran branch, Islamic Azad University Ghanbari, Zahra , زرين‌احترام، بدري نويسنده North Tehran branch, Islamic Azad University Zarin Ehteram, Badri , سراحيان، ناهيد نويسنده North Tehran branch, Islamic Azad University Sarahian, Nahid , صحرايي، هدايت نويسنده Baqiyatallah University of Medical Sciences Sahraei, Hedayat
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1394 شماره 47
كليدواژه :
oxidative stress , Corticosterone , mice , Eating
چكيده فارسي :
زمینه و هدف: كاهش كالری (انرژی) دریافتی می‌تواند منجر به مدیریت استرس و بهبود فعالیت دستگاه عصبی شود. در این تحقیق اثر تغذیه متناوب بر علائم متابولیكی استرس مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: موش‌های كوچك آزمایشگاهی نر با میانگین وزنی 3±27 گرم به 4 گروه 7 تایی تقسیم شدند. گروه كنترل آب و غذای كافی دریافت كرده و تحت استرس قرار نگرفتند. گروه دوم (آزمایش) به مدت یك‌هفته و هر روز 2 ساعت از غذا محروم شدند و سپس به مدت 4 روز تحت استرس قرار گرفتند. گروه سوم تنها به مدت یك‌هفته و هر روز 2 ساعت از غذا محروم شدند و گروه چهارم به مدت 4 روز شوك الكتریكی را بدون محرومیت غذایی دریافت كردند. در این بررسی كورتیكوسترون پلاسما، میزان غذای مصرفی، تأخیر در شروع تغذیه، وزن‌گیری و میزان مدفوع سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یك‌طرفه و تست توكی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 5/0p< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، استرس میزان كورتیكوسترون پلاسما و مواد دفعی را افزایش، وزن و غذای دریافتی حیوانات را كاهش و زمان تأخیر در غذاخوردن را افزایش داد. در گروه استرس با تغذیه متناوب، میزان كورتیكوسترون پلاسما و تأخیر در غذاخوردن، افزایش و میزان غذای دریافتی و دفع، كاهش یافت. در این گروه تغییرات وزنی نیز مشاهده نشد، اما در حیواناتی‌كه فقط تغذیه متناوب داشتند افزایش وزن و میزان دریافت غذا مشاهده گردید. همچنین زمان تأخیر در غذاخوردن نیز كاهش یافت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تغذیه متناوب می‌تواند در تأثیر استرس بر تغذیه و متابولیسم مؤثر باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Reduction of calorie (energy) intake can lead to stress management and improvement of nervous system function. In this research, the effect of intermittent feeding on metabolic signs of stress was investigated.
Methods: Male laboratory mice with mean weight of 27±3g were divided into 4 groups of 7 each. The control group received ad-lib food and water and did not have stress. The second group (experimental) was deprived from food 2 hours per day for one week, and then went under stress for 4 days. The third group was only deprived from food 2 hours per day for a week, and the fourth group received electric shock for 4 days without food deprivation. In this investigation, plasma corticosterone level, the amount of food consumption, delay in eating, weight gain, and the amount of feces, were measured. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey test. The significance level was considered p<0.5.
Results: In this study, stress increased the plasma level of corticosterone and fecal materials, and reduced food intake and weight of the animals and increased delay in eating. In the stress with intermittent feeding group, plasma level of corticosterone and delay in eating increased, and food intake and feces decreased. In this group, weight change was not observed, but in animals that only had intermittent feeding, increase in weight and food intake was observed. Also, delay in eating was decreased.
Conclusion: The results of this study indicated that intermittent feeding can influence the effect of stress on nutrition and metabolism.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 47 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
