بازخواني نسبت بين جهاني و جاودانه بودن قرآن با جامعيت آن از منظر علامه طباطبايي

A Review on the Relation of Universality and Eternality of the Quran with its Comprehensiveness from Allameh Tabtabaie’s Viewpoints

پاره‌اي از انديشمندان معاصر، از سر بي‌مهري به قرآن نگريسته‌اند و كاربست آموزه‌هاي آن را در انحصار مليت، منطقه و عصر خاصي مي‌دانند. اينان به تَبَع چنين باوري، جامعيت مورد اعتناي قرآن را نيز انكار مي‌نمايند. نوشتار حاضر با توجه به آراي علامه طباطبايي، از منظر درون‌ديني و با رويكردي تحليلي كوشيده است ضمن بررسي مدلـول آيات مربوط به: جهاني بودن و جاودانگي قرآن، جهاني بودن و جاودانگي رسالت پيامبر’، و جهاني و جاودانه بودن قرآن و رسالت پيامبر’، به تبيين تلازم بين دو مقوله مهم جهاني و جاوداني بودن قرآن با جامعيت‌ آن بپردازد. اهميت اين پژوهش ازآن‌رو است كه با اثبات مدلول آيات مربوط ظبه جهاني و جاودانه بودن قرآن و رسالت پيامبرر’، ناگزير تلازم آن با مقوله جامعيت اثبات شده، قابل نفي و انكار نخواهد بود.

Abstract:Some contemporary scholars have looked upon the Quran unkindly and to them, its teaching applications are exclusive to certain nations, regions and eras. Following such kind of belief, they ignore the comprehensiveness of the Quran. According to Allameh Tabatabaie’s viewpoints from an religion-based perspective and adopting an analytic approach, while this paper investigates the meaning of the verses related to universality and eternality of the Quran, universality and eternality of the prophet’s mission, universality and eternality of the Quran and the prophet’s mission, it explains the concomitant between the two important categories of universality and eternality of the Quran with its comprehensiveness. By proving the referents of the verses related to universality and eternity of the Quran and the Prophet’s mission, their concomitant with the category of comprehensiveness is proved and it is not deniable.