تأثير لوزارتان (مهارگر گيرنده AT1) بر ميزان راديكال‌هاي آزاد نيتروژن و عملكرد كليه پس از ايسكمي - خون‌رساني مجدد كليه در موش صحرايي

The Effect of Losartan (AT1 Receptor Inhibitor) on Reactive Nitrogen Species and Renal Function after Renal Ischemia-reperfusion in Rat

زمینه و هدف: فعال‌شدن گیرنده AT1 (گیرنده نوع-1 آنژیوتانسین-II)، نقش مهمی در پاتوژنز آسیب‌های ناشی از ایسكمی- خون‌رسانی مجدد كلیه دارد. در مطالعه حاضر، تأثیر لوزارتان بر میزان رادیكال‌های آزاد نیتروژن (RNS) و عملكرد كلیه در آسیب‌های ایسكمی- خون‌رسانی مجدد كلیه در موش صحرایی بررسی شد. روش بررسی: 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به سه گروه شاهد، كنترل ایسكمی ‌و ایسكمی درمان تقسیم شدند. ایسكمی با انسداد شریان‌های كلیه، به مدت 60 دقیقه انجام شد. لوزارتان (10 میلی‌گرم بر كیلوگرم) یك‌ساعت قبل ایسكمی، همچنین 24، 48 و       72 ساعت بعد ایسكمی، به‌صورت داخل صفاقی تزریق گردید. نمونه‌های خونی برای سنجش كراتینین، قبل و 72 ساعت بعد ایسكمی، جمع‌آوری شدند. در نهایت، غلظتNOx  و تغییرات آسیب‌شناختی بافت كلیه، 72 ساعت بعد ایسكمی ارزیابی شد. یافته‌ها: میانگین غلظت كراتینین خون حیوانات گروه شاهد و كنترل ایسكمی در شروع آزمایش به ترتیب برابر با 21/0±37/0 و 14/0±27/0 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر بود. القای ایسكمی، غلظت كراتینین را به‌طور معنی‌داری (26/2±75/2 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) در گروه كنترل ایسكمی افزایش داد (020/0=p). غلظت NOx در گروه كنترل ایسكمی (93/5±49/29 نانومول بر میلی‌گرم پروتئین) در مقایسه با گروه شاهد (23/0±00/1 نانومول بر میلی‌گرم پروتئین)،        بـه‌طـور معنی‌داری افـزایش یـافـت (001/0>p). لـوزارتـان میـزان كـراتیـنیـن (52/0±68/0          میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) را در گروه ایسكمی درمان به‌طور معنی‌داری (044/0=p) كاهش داد، و باعث كاهش قابل‌ملاحظه‌ای در سطح NOx كلیه در حیوانات ایسكمی درمان‌شده به همراه تغییرات آسیب‌شناختی شد (53%). نتیجه‌گیری: استفاده از لوزارتان می‌تواند با كاهش RNS، از آسیب‌های ایسكمی - خون‌رسانی مجدد كلیه، به‌طور مؤثری جلوگیری و باعث بهبود عمكرد كلیه ایسكمی گردد.

Background and Objectives: Activation of AT1 receptor (type 1 angiotensin II receptor) has an important role in the pathogenesis of renal ischemia-reperfusion injuries. In the present study, the effect of losartan on the level of reactive nitrogen species (RNS) and renal function in renal ischemia-reperfusion injuries, was assessed in rat. Methods: Eighteen male Wistar rats were randomly divided into three groups of sham, control ischemic, and ischemic treated. Ischemia was induced by occlusion of renal arteries for 60 min. Losartan (10mg/kg) were injected intraperitoneally one hour before ischemia, and also 24, 48, and 72 hours after ischemia. Blood samples were collected for measuring creatinine before and 72 hours after ischemia. Finally, NOx concentration and histopathological changes were assessed 72 hours after ischemia. Results: The mean of creatinine concentration in the animals in sham and control ischemic groups at the beginning of experiment were 0.37±0.21 and 0.27±0.14mg/dl, respectively. Induction of ischemia significantly increased creatinine concentration (2.75±2.26mg/dl) in the control ischemic group (p=0.020). The NOx concentration significantly increased in control ischemic group (29.49±5.93nmol/mg protein) compared to sham group (1.00±0.23nmol/mg protein), (p>0.001). Losartan significantly decreased the concentration of creatinine (0.68±0.52mg/dl) in the ischemic treated group (p=0.044), and considerably decreased the NOx level in ischemic treated animals along with histhopathological altrations (53%). Conclusion: The use of losartan can effectively prevent renal ischemia-reperfusion injuries through reduction of RNS and improve the function of the ischemic kidney.