تاثير مخارج بهداشتي (دولتي - خصوصي) بر شاخص توسعه انساني در كشورهاي منتخب با سطوح درآمدي بالا، متوسط و پايين: 2010 – 2000

مقدمه: در دهه هاي اخير، شاخص توسعه انساني به يكي از كاربردي ترين شاخص ها براي اندازه گيري سطح توسعه كشورها تبديل شده است. عوامل متعددي وجود دارند كه بر توسعه انساني موثر مي باشند. مخارج بهداشتي از عوامل مهمي است كه بر رشد و توسعه اقتصادي اثر مي گذارد. اين مخارج مي تواند در كنار نيروي انساني و سرمايه فيزيكي موجب افزايش توسعه انساني گردد. هدف اين مطالعه بررسي اثر مخارج بهداشتي در دو بخش دولتي و خصوصي بر شاخص توسعه انساني مي باشد. روش پژوهش: در اين مطالعه داده هاي پنل براي سال هاي 2000 تا 2010 براي 16 كشور با سطوح درآمدي بالا، و13 و 22 كشور با سطح درآمدي متوسط و پايين مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور تعيين اثر مخارج بهداشتي بر شاخص توسعه انساني، مدل هاي رگرسيوني پنل ديتا با اثرات ثابت و تصادفي مورد استفاده قرار گرفته است. هم چنين تحليل داده ها به كمك نرم افزار Eviews6 انجام شده است. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه به ترتيب مخارج كل بهداشتي، دولتي و خصوصي در كشورهاي با سقف درآمد متوسط داراي تاثير مثبت و معني داري (008/0، 012/0، 01/0) بر شاخص توسعه انساني در كشورهاي مختلف مي باشد. هم چنين مخارج بهداشتي دولتي در كشورهاي با سطح درآمدي پايين داراي اثر بيشتري بر شاخص توسعه انساني مي باشد (005/0). نتيجه گيري: نتايج مطالعه بيانگر تاثير معني دار مخارج بهداشتي در بهبود وضعيت بهداشتي و توسعه كشورهاي مورد مطالعه مي باشد. هم چنين افزايش هزينه هاي مراقبت هاي بهداشتي گام مهمي در دست يابي به اهداف توسعه كشورها مي باشد. به همين منظور لازم است تا مديران و سياست گذاران نظام سلامت كارايي در تخصيص مخارج بهداشتي در دو بخش خصوصي و دولتي را مد نظر قرار دهند.