اسناد هويتي ايرانيان در دوره پهلوي اول،1310-1320 ﻫ.ش (مطالعه موردي: سند ازدواج)

The Study of Iranian Identification Documents in the First Pahlavi Period (1931-1942) (Case Study: Marriage Certificate)

از جمله منابع دست اول و مهم در مطالعات تاريخي اسنادند كه بازگوكننده حيات سياسي، اجتماعي و فرهنگي عصر و زمانه خودند. اين منبع مهم براي مردم عادي، از لحاظ اطلاعات مندرج در آنها، و براي استفاده محققين، در فعاليت هاي تحقيقاتي، داراي ارزش و اهمّيت است. با شكل گيري اجتماعات بشري، انسان هاي اوليه در جستجوي هويت خود و متمايز ساختن خويش بودند. با گذر زمان و افزايش جمعيت جوامع گوناگون، شناسايي هويتي افراد بيشتر مورد توجه قرار گرفته و روش هاي مختلفي براي شناسايي به كار گرفته شده كه مهمترين آنها صدور اسناد هويتي براي افراد جامعه بوده است. طرح هويت سازي و به دنبال آن طرح اسناد هويتي محصول و نتيجه پيدايش نيمه دوم دولت پهلوي اول بوده است. عقدنامه هاي ازدواج (نكاح نامه) از نمونه اسناد هويتي هستند كه به دليل اطلاعات مندرج در آنها، بالاخص مباحث هويتي آن، از لحاظ تاريخي و حقوقي حايز اهميت اند. در نيمه دوم دولت رضاشاه، به دنبال اين طرح هويت سازي، مسيولين دفاتر ازدواج براي ثبت هر سند موظف به احراز هويت زوجين بودند و بدين ترتيب روند تاريخي تداوم و تحول سند ازدواج در تثبيت هويت ايراني مورد توجه قرار گرفت.

Among the most important and primary sources in historical studies, “Documents” have key role in reflecting political, social and cultural existence of their own time. Basically, these sources are invaluable for two groups: for ordinary people in terms of informations contained in them for researchers in their research his. By the formation of human communities, primitivman always been in search of his identity and trying to differentiate himself from the others. As the time went by and the human communities became more populated, identification became one of the most prominent aspects of the society and various types of methods were exploited in which issuing identity documents was very decisive. Creating identity followed by the concept of identity documents was the production and the result of the second half of the first modern Pahlavi government (1931-1942). Through all kinds of identity documents, marriage contracts have a lot of values and juridical view points of from historical. In the second half of the Reza Shah, h’s government, following this project, all the authorities who were in charge of marriage offices were obliged to clarify the husband and wife identity. As a result, the historical process of continuity and evolution in marriage contracts were considered in consolidation of Iranian identity.