روش تحليل گفتمان و مسأله خود و ديگري

در طی بیست سال گذشته، تحلیل گفتمان به عنوان روشی مؤثر و رایج موردتوجه قرارگرفته است. حیطه فعالیت تحلیل گفتمان كلاسیك، كار بر روی توصیف و یا تحلیل و تبیین موشكافانه امور است. پرسش مهم این پژوهش، این است كه چگونه میتوان از تئوری و روش تحلیل گفتمان به منظور دركی بهتر از مسأله خود و دیگری در روابط بینالملل استفاده كرد. به عبارتی، هدف از این مقاله این است كه ضمن نشان دادن اهمیت و سودمندی روش تحلیل گفتمان در درك مسأله خود و دیگری، امكان اتصال این دو بررسی شده و روش های مختلف تحلیل گفتمان و توان بالقوه آن برای فهم هویت روشن شود. در این مقاله، ضمن بررسی تئوری تحلیل گفتمان و مسأله هویت، این نتیجه حاصل شده كه به علت نگاه تاریخی، موشكافانه و اكتشافی بودن موضع تحلیل گفتمان، استفاده از این روش برای درك مفاهیم و معناهای جدید از خود و دیگری ممكن و مفید است.