شناسايي ژنتيكي و طبقه بندي آرتمياي ايران با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

Genetic identification and classification of Iranian Artemia using microsatellite markers

در اين پژوهش، تنوع ژنتيكي جمعيت آرتميا اورميانا و آرتميا فرانسيسكانا ي موجود در ايران با استفاده از 5 جفت آغازگر ريزماهواره اي (Af-B105TAIL، Af-A136، Apdq03TAIL، Apdq04TAIL و Apdq05TAIL) ويژه ي آرتميا فرانسيسكانا و آرتميا پارتنوژنتيكا بررسي شد. DNA ژنومي 50 سيست آرتيميا از هر جمعيت به صورت انفرادي و با روش گلوله ي داغ استخراج شد. محصولات PCR با استفاده از 5 جفت آغازگر با موفقيت تكثير و فرآورده ها ي حاصل بر روي ژل پلي اكريل آميد واسرشته ساز 6% الكتروفورز شده و با روش نيترات نقره رنگ آميزي گرديدند. تمامي جايگاه ها چند شكل بودند. ميانگين تعداد آلل ها و محتوا ي اطلاعات چند شكلي (PIC) براي جمعيت آرتميا فرانسيسكانا و آرتميا اورميانا به-ترتيب برابر با 3، 5428/0 و 5/2، 3833/0 بود. در آرتميا اورميانا تمامي جايگاه ها در تعادل هاردي-وينبرگ قرار داشتند، در حالي كه در آرتميا فرانسيسكانا تنها جايگاه Af-A136 در تعادل هاردي-وينبرگ قرار داشت. ميانگين هتروزيگوسيتي مورد انتظار براي آرتميا فرانسيسكانا و آرتميا اورميانا به ترتيب 6209/0 و 4531/0 محاسبه شد. دندروگرام فيلوژنتيكي در داخل جمعيت ها براساس فاصله ي ژنتيكي و با استفاده از روش UPGMA ترسيم گرديد. براساس تعداد آلل ها و فراواني آنها در جمعيت آرتميا ها ي مورد بررسي مي توان دريافت كه اين جمعيت ها از تركيب ژنتيكي مناسبي برخوردار هستند.

In this study genetic variation of Artemia urmiana and Artemia franciscana populations were assessed using five microsatellite markers including Af-B105TAIL, Af-A136, Apdq03TAIL, Apdq04TAIL and Apdq05TAIL from Artemia franciscana and Artemia parthenogenetica. DNA was extracted from 50 cysts of Artemia urmiana and Artemia franciscana populations individually by Hot Shot method. Polymerase chain reactions (PCR) were successfully conducted with all primers and then the PCR products were electrophoresed using 6% none denaturing gel and stained using silver nitrate method. Hence, all alleles were polymorphic. Average number of alleles and polymorphic information content (PIC) for Artemia urmiana and Artemia franciscana populations were 3.0, 0.54 and 2.5, 0.38, respectively. All loci in Artemia urmiana were in HWE but only the Af-A136 locus in Artemia franciscana was in HWE. The average expected heterozygosity for Artemia franciscana and Artemia urmiana were estimated as 0.6209 and 0.4531, respectively. The phylogeny dendrogram based on the Distance Matrix was drawn using UPGMA for within populations. Our findings demonstrated that microsatellite markers could be an appropriate tool for screening biodiversity in animals. Therefore, extinction of these invaluable genetic resources can be preserved using accurate breeding and management programs.