نشانه‌هاي ترديد در نگارش افراد در گروه ايميلي آموزش زبان انگليسي

Hedging on the Net: the case of a TEFL e-mail group

هدف مطالعه حاضر پرده برداشتن از چگونگي كاربرد واژگاني نظير فكر ميكنم1 در زبان ايميل و گروههاي ايميلي، و درك تفاوتهاي ميان نگارش اينترنتي كاربران بومي و غيربومي در استفاده از نشانه‌هاي ترديد مي‌باشد. به اين منظور تعداد 103 پيام الكترونيكي دريافت شده از افراد بومي و غير بومي در يكي از گروه‌هاي ايميلي آموزش زبان انگليسي مطالعه شده اند. كاربرد واژه‌ها و افعالي چون فكر مي‌كنم، احساس مي‌كنم2، مي‌دانم3و عباراتي چون اينطور به نظر مي‌رسد4 كه در علم زبان‌شناسي كاربردي، نشانه‌هاي ترديد5 ناميده مي‌شوند، از چند دهه پيش تا حد زيادي در نوشتار و تا حد كمتري در گفتار، در سبك‌هاي نگارشي مختلف چون مقالات علمي و پايان‌نامه‌ها مورد توجه زبان‌شناسان قرار گرفته است (لوين، 2005). اما نحوه كاربرد آنها در تعاملات گروه‌هاي ايميلي ناديده گرفته شده است و مقاله حاضر به آن مي پردازد. تحليل داده‌ها نشان مي دهد كه تفاوت معني داري در ميزان استفاده از نشانه‌هاي ترديد در پيام هاي كاربران بومي و غير بومي وجود دارد. مقايسه‌ها، نشان‌دهنده تفاوت ميان فراواني استفاده از ابزارهاي مختلف نشانه ترديد ميان افراد بومي و غير بومي بود، كاربران بومي بسيار بيشتر از افراد غير بومي از عبارات وصفي و اسامي تحديدي استفاده نموده اند. در حالي كه نويسندگان غير بومي بيش از كاربران بومي، افعال تحديدي و حروف تعيين/ نشانه هاي عددي / وابسته هاي اسمي + اسم را براي ابراز ترديد به كار برده اند. با اينكه از ديد نوع ابزار به كار رفته براي ابراز ترديد، تفاوت فاحشي ميان ابزارهاي استفاده شده در تعاملات اينترنتي و ابزارهاي به كار رفته در ساير سبك‌هاي نگارشي مشاهده نمي شود، اما تحليل داده‌ها نشانگر تفاوت ميان نحوه به كار بردن زيرگروه‌هاي نشانه ترديد در تعاملات اينترنتي و ساير سبك‌هاي نگارشي است.