اثر دو هفته همزماني تمرين و آزمون بر شاخص هاي التهابي و عملكرد قدرتي مردان ورزشكار

The effect of two weeks Synchronized training with testing on inflammatory markers and strength performance in male athletes

چكيده زمينه و هدف: مسابقه در صبح هنگام ورزشكاران را با مشكل افزايش حساسيت به عفونت و التهاب مواجه مي سازد. بدين منظور هدف اين پژوهش بررسي تاثير يك برنامه ي تمريني دو هفته اي (ويژه ي قدرت) و همزماني يا عدم همزماني زمان تمرين(صبح يا عصر) با زمان آزمون(صبح) بر سطوح اينترلوكين-17 و كورتيزول سرم و عملكرد ورزشكاران مرد مي باشد. روش بررسي: در يك مطالعه شبه تجربي، 14 مرد ورزشكار به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه همسان قرار گرفتند: گروه صبح (7 =n و زمان تمرين =9 صبح ) و گروه عصر ( 7 =n و زمان تمرين=18عصر). آزمودني ها به مدت 2 هفته تحت يك برنامه تمرين قدرتي ويژه با شدت انقباضي معين قرار گرفتند. نمونه هاي خوني آزمودني ها 24 ساعت قبل از اولين جلسه تمريني در حالت پايه و بلافاصله پس از آزمون يك جلسه تمرين قدرتي در ساعت 9 صبح و 48 ساعت پس از آخرين جلسه ي تمريني(بلافاصله بعد از آزمون يك جلسه تمرين قدرتي)، جهت ارزيابي مقادير اينترلوكين-17 و كورتيزول گرفته شد. براي اندازه گيري متغيرهاي وابسته، آزمودني ها 2 ساعت قبل از اجراي آزمون صبحانه استاندارد خوردند و يك تكرار بيشينه آزمودني-هادر جلسه اي مجزا قبل و بعد از دو هفته در حركات موردنظر محاسبه شد . براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر ، تي تست مستقل، تي تست زوجي و كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه دو هفته سازگاري ( همزماني و عدم همزماني زمان تمرين با زمان آزمون)، موجب افزايش معني دار در عملكرد قدرتي حركت پرس سينه در گروه صبح شد(05/0 > P)، اما در ساير حركات قدرتي علي رغم افزايش معني-دار درون گروهي در قدرت بيشينه در تمامي حركات، تغيير معني داري در مقايسه عملكرد قدرتي دو گروه در پس آزمون مشاهده نشد(05/0 < P). همچنين مقايسه مقادير اينترلوكين-17 (381/0=P) و كورتيزول سرم(146/0=P) دو گروه در پس آزمون تفاوت معني داري نداشت(05/0 < P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد دو هفته همزماني يا عدم همزماني زمان تمرين با زمان آزمون، ضمن بي تاثير بودن بر فاكتورهاي التهابي، موجب بهبود قدرت عضلاني (پرس سينه) شد. كليد واژه ها : ساعت زيستي ، چرخه شبانه روزي ،زمان تمرين، اينترلوكين- 17 ،كورتيزول

ABSTRACT Background and Aim: Early morning matches increase susceptibility to infection and inflammation in the athletes. The purpose of this study was to examine the effect of two weeks synchronized and non synchronized training with testing on the serum levels of IL-17 and cortisol and strength performance in male athletes. Material and Methods: We selected 14 male athletes randomly, and divided them into two similar groups. The morning group (7 =n, body weight =8/66± 68/85kg, age =1/73± 21 years, and training time: 9 AM) and evening group (7=n, body weight= 9/44 ± 69/42 kg, age =2/13± 19/71 years of age and training time: 18 PM). The training continued for two weeks (6 sessions in each week) according to a strength training program. To measure serum cortisol and IL-17 level, blood samples were taken three times, 24 h before the first training session as baseline, immediately after the tests at 9 am; and 48 h after the last training session. For the measurement of dependent variables, the participants consumed their breakfast 2 hours before the test. Data were analyzed using repeated measures, independent T-test, paired T-test and Analysis of Covariance (ANCOVA). Results: The results showed that two weeks of adaptation (two weeks synchronization and non synchronization of training with testing) resulted in a significant increase in the muscle strength (bench press performance) in the morning group (P < 0.05), but in other strength movements, despite a significant increase in the maximal strength in all movements within each group, no significant changes were observed in the test of strength between the two groups (P > 0.05). Also, there were no significant differences between the two groups in regard to the serum levels of cortisol and IL-17 before and after the test (P > 0.05). Conclusion: It seems that two weeks synchronization or non synchronization of training with testing had no significant effect on the levels of inflammatory markers but led to improved muscle strength (bench press) in male athletes. Keywords: Biological clock, Circadian rhythm, Training time, Interleukin-17, Cortisol .