تاثير شدت فعاليت مقاومتي بر سطوح ويسفاتين پلاسمايي و ارتباط آن با مقاومت به انسولين و هورمون هاي مرتبط

The Effect of Resistance Exercise Intensity on Plasma Visfatin Levels and Its Relationship with Insulin Resistance and Related Hormones

هدف از اين تحقيق، بررسي پاسخ غلظت پلاسمايي ويسفاتين به شدت فعاليت مقاومتي و ارتباط آن با مقاومت به انسولين، هورمون رشد و اينترلوكين-6 بود. پانزده آزمودني جوان و سالم با سن 1/4±2/26 سال و وزن 1/9±1/75 كيلوگرم، بعد از جلسات آشنايي و تعيين قدرت بيشينه، سه جلسه فعاليت مقاومتي با شدت‌هاي30درصد، 55درصد و 80درصد قدرت بيشينه و با حجم‌هاي يكسان را به فاصله يك هفته و به‌طور تصادفي اجرا كردند. قبل و بلافاصله بعد از فعاليت مقاومتي، از آزمودني‌ها خون‌گيري به‌عمل آمد و نمونه‌ها براي اندازه‌گيري گلوكز، انسولين، هورمون رشد، اينترلوكين-6 و ويسفاتين آناليز شدند. نتايج نشان داد كه بين پاسخ پلاسمايي ويسفاتين، اينترلوكين-6 و شاخص مقاومت به انسولين به سه شدت متفاوت فعاليت مقاومتي، تفاوت معني‌داري وجود ندارد (05/0 < P). صرف‌نظر از عامل شدت، يك جلسه فعاليت حاد مقاومتي، تاثير معني‌داري بر همه فاكتورهاي اندازه‌گيري‌شده غير از ويسفاتين داشت (001/0 > P). نتايج، ارتباط معني‌داري را بين هيچ‌يك از فاكتورهاي اندازه‌گيري‌شده تحقيق نشان نداد (05/0 < P). بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه شدت فعاليت مقاومتي، عامل موثري بر پاسخ ويسفاتين، اينترلوكين-6 و شاخص مقاومت انسولين به فعاليت مقاومتي نيست كه احتمالاً مي‌تواند ناشي از سطح پايين تفاوت انرژي مصرفي طي فعاليت مقاومتي با شدت‌هاي متفاوت اما حجم يكسان باشد. همچنين، با توجه ‌به بي‌ارتباطي معني‌دار بين ويسفاتين و مقاومت به انسولين در پاسخ به فعاليت، نمي‌توان اين آديپوكاين را در فرايند مقاومت به انسولين حين فعاليت ورزشي دخيل دانست.

The aim of the present study was to investigate the response of plasma visfatin to resistance exercise intensity and its relationship with insulin resistance, growth hormone and IL-6. After familiarization and determining their maximum strength (1-RM), 15 healthy young subjects (age: 26.2±4.1 yr, weight: 75.1±9.1 kg) performed three resistance exercise sessions at intensities of 30%, 55% and 80% of 1-RM with equal volumes randomly with a one-week interval. Blood samples were collected before and immediately after the exercise and analyzed to measure glucose, insulin, growth hormone, interlukin-6 (IL-6) and visfatin. Results showed no significant differences among the responses of plasma visfatin, interlukin-6 and insulin resistance index to three different resistance exercise intensities (P > 0.05). Irrespective of intensity, a session of resistance exercise had a significant effect (P < 0.001) on all variables except for visfatin. No significant relationships were found among all measured variables (P > 0.05). Based on the findings of the present study, it could be concluded that resistance exercise intensity was not an effective factor for the response of visfatin, IL-6 and insulin resistance index which might be due to small differences in energy cost of resistance exercise at different intensities but equal volumes. Since there was no significant relationship between visfatin and insulin resistance in response to resistance exercise, this adipokine cannot be involved in insulin resistance during exercise.