فقر، نابرابري، طبقه متوسط در ايران

Poverty, Inequality, the Middle Class in Iran

فقر و نابرابري خصوصاً نابرابري اقتصادي همواره از سوي صاحب‌نظران مسايل اجتماعي و اقتصادي بعنوان يكي از معضل‌هاي كليدي كشور ايران مطرح گرديده است. از آنجايي كه مطالعات پيشين محققان داخلي از انسجام برخوردار نبودن و براي دوره‌هاي زماني يكسان قضاوت‌هاي متفاوتي مشاهده مي‌شد. سعي شد در اين مطالعه پس از مروري بر ادبيات فقر، نابرابري و عدالت به كمك آمارهاي داخلي و بين‌المللي معتبر روند تغييرات فقر و نابرابري در سال‌هاي پس از انقلاب بررسي شود. نتايج نشان داد در طي اين دوره روند فقر و نابرابري هردو سير نزولي داشته ولي بيكاري افزايش يافته، سرانه‌ي كلي GDP و همچنين GDP نسبت به تعداد شاغلان افزايش نداشته يعني اوضاع اقتصادي بهبود نيافته بلكه افزايش درآمد به واسطه‌ي اعانه‌هاي دولتي بوده و درآمد واقعي افراد افزايش نيافته است. بر اساس اين مشاهدات مي‌توان گفت جامعه‌ي ايران به سمت طبقه‌ي متوسط رو به پايين پيش مي‌رود كه درآن توزيع درآمد برابرتر و متوسط درآمدها به واسطه‌ي پرداخت‌هاي نقدي دولت افزايش نسبي يافته است.

Poverty and inequality, especially economic in equality has been addressed as one of the Iranʹs key problems. The aim of this study was to review the literature on poverty, inequality and justice and then utilized national and international reputable statistics to investigate trends in poverty and inequality in the past 25 years. Results showed that during this period the poverty and inequality both have been downward, but unemployment rate and misery index have in creased, total GDP per capita and GDP per persons employed haven’t increased, that means the economy has not improved, real Income of people didn’t increase and external increase of income due to governmental relief fund. Based on these result can say Iranʹs society go toward low middle class that there through governmental politics and monetary payment, income distribution are more equal and mean of income are more.