عوامل موثر بر سلامت اجتماعي كاركنان شاغل د ر وزارت بهد اشت، درمان و آموزش پزشكي

Factors Influencing the Social Health of Employees of the Ministry of Health and Medical Education in Iran

زمينه و هدف: مسلماً تدوين برنامه‌هاي ارتقاي سلامت در جامعه، بدون توجه به زمينه‌هاي اجتماعي و فرهنگي جامعه موردنظر به راهكارهاي غيركارآمد منجر مي‌گردد. ازاين‌رو، مطالعه حاضر با هدف سنجش ميزان سلامت اجتماعي و عوامل موثر بر آن در كارمندان شاغل در ستاد وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي انجام‌شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي 257 نفر از كاركنان شاغل در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي كه به‌صورت طبقه‌اي نسبي انتخاب‌شده بودند موردبررسي قرار گرفتند. براي سنجش سلامت اجتماعي از پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعي (كييز) كه پنج مولفه سلامت اجتماعي شامل انسجام اجتماعي، شكوفايي اجتماعي، پذيرش اجتماعي، مشاركت و انطباق اجتماعي موردسنجش قرار مي‌دهد استفاده گرديد. پس از تكميل پرسشنامه‌ها، داده هاي اين مطالعه به‌وسيله SPSS 20 و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون كاي اسكوير و كندال مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته ها: بيشترين افراد شركت‌كننده (7/51%) در پژوهش داراي سلامت اجتماعي متوسط بوده‌اند و 8/17% سلامت اجتماعي پايين داشته اند. همچنين نتايج نشان داد كه بين سطوح سلامت اجتماعي و جنسيت، تحصيلات و محل سكونت رابطه معنا‌داري وجود دارد (05/0 > p) و بين گروه سني، وضعيت تاهل و سمت شغلي با سطوح سلامت اجتماعي رابطه معنا‌داري وجود ندارد. نتيجه‌گيري: نظام سلامت، زماني كارايي مطلوب را خواهد داشت كه در طراحي و مديريت آن، موضوعات و نيازهاي كاركنان آن نيز لحاظ گردد. نتايج اين مطالعه اهميت اجراي مداخلات آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت در زمينه سلامت اجتماعي را در بين كاركنان به‌ويژه بين كاركنان ستادي وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي روشن مي‌سازد. نوع مقاله: مطالعه پژوهشي.

Background and objective: Indeed the development of health promotion programs in the community would result in ineffective solutions if social and cultural backgrounds are not considered. Therefore, this study was conducted to assess the level of social health and factors influencing the staff employees of the Ministry of Health and Medical Education in Iran. Methods: The study was a descriptive- analytical one in which 257 employees of the Ministry of Health and Medical Education in Iran were selected by stratified random sampling. In order to measure the social health of the employees, Keyes social health questionnaire was used. This questionnaire measured five social health components- social cohesion, social prosperity, social acceptance, participation and social adaptation. The data analysis was conducted using Non-parametric correlation (c2) and Kendall’s test by SPSS 20 with the significance level of 0.05. Results: Most of the participants (51.7%) had medium social health, and 17.8% had low social health. There was a significant correlation between social health and gender, education and accommodations (p < 0.05); but no significant relationship was found between social health and age, marital and employment status. Conclusion: Health system will have a good performance if the issues and needs of employees are considered in designing and managing it. The results of this study showed the importance of health education and health promotion intervention in the field of social health among staff, especially the staff of the Ministry of Health and Medical Education in Iran. Paper Type: Research Article.