تاثير سرمايه فكري بر قابليت يادگيري سازماني و دانش آفريني در سازمان آب و برق خوزستان

شناخت سرمایه‌های فكری و راه‌هایی كه بوسیله آن بتوان قابلیت یادگیری سازمانی و دانش آفرینی را در میان كاركنان افزایش داد به ‌عنوان یك اهرم ضروری برای حفظ و حمایت از موقعیت سازمان‌ها به شمار می‌آید. با این حال، هنوز ارزیابی دقیقی از سرمایه‌های فكری وجود ندارد. بنابراین، پژوهش حاضر در صدد بررسی تاثیر سرمایه‌های فكری بر قابلیت یادگیری سازمانی و دانش آفرینی است. جامعه آماری این پژوهش را كلیه كاركنان سازمان آب و برق خوزستان تشكیل می‌دهد؛ تعداد 320 نفر از كارمندان با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه در این پژوهش انتخاب شدند كه از این تعداد 301 پرسشنامه تكمیل و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . روش پژوهش حاضر بر اساس هدف كاربردی و بر حسب نحوه گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی به شمار می‌آید؛ از حیث ارتباط بین متغیرهای تحقیق نیز از نوع تحقیقات علّی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. به منظور سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه و روش‌های تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS.18 و LISREL.8/5 بهره گرفته شده است. نتایج تجزیه و تحلیل پرسشنامه نشان داد تاثیر سرمایه فكری و ابعاد آن (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه‌ای) بر قابلیت یادگیری سازمانی و دانش آفرینی مثبت و معنادار است، همچنین قابلیت یادگیری سازمانی بر دانش آفرینی اثر مثبت و معناداری دارد.