Survey of Students’ Feeling of Presence of E-learning Courses and its Relationship with Students’ Attitude toward E-learning Courses in Iran’s Higher Education System

بررسي احساس حضور دانشجويان دوره‌هاي آموزش الكترونيكي و رابطه آن با نگرش آنان نسبت به آموزش الكترونيكي در نظام آموزش عالي ايران

مقدمه: عوامل تاثيرگذار بر نگرش كارآموزان، عاملي مهم بر موفقيت آموزشي دانشجويان مي‌باشد. اين مهم به ويژه در حوزه آموزش الكترونيكي، به دليل نوپا بودن، از اهميت دوچنداني برخوردار است. اين پژوهش با هدف بررسي احساس حضور دانشجويان در دوره‌هاي الكترونيكي و رابطه آن با نگرش نسبت به دوره الكترونيكي طراحي و اجرا شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري، شامل استادان و دانشجويان دانشگاه هاي اميركبير، علم و صنعت، خواجه نصيرالدين طوسي و علوم و حديث مي باشد. نمونه مورد بررسي به شيوه طبقه‌اي تصادفي (650 دانشجو) انتخاب شد. جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه احساس حضور ايگروپ و نگرش نسبت به محيط الكترونيكي انجام شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي به كمك SPSS نسخه 18 انجام شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد دانشجويان، احساس حضور بالاتر از متوسط داشته و به لحاظ حس واقعي و مشاركت، در سطح پاييني قرار دارند. بر حسب جنسيت، تفاوتي در احساس حضور دانشجويان مشاهده نشد اما احساس حضور آن‌ها بر حسب دانشگاه محل تحصيل متفاوت بود. بين سن دانشجويان و احساس واقعي بودن محيط الكترونيكي رابطه مثبت معناداري مشاهده شد. در بررسي رابطه بين احساس حضور دانشجويان و نگرش آنان نسبت به آموزش الكترونيكي نتايج نشان داد كه تنها احساس واقعي بودن تبيين‌كننده نگرش دانشجويان به آموزش الكترونيكي است و ساير مولفه‌ها از لحاظ آماري، نقش معناداري در تبيين متغير ملاك نداشتند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش و نقش احساس حضور بر نگرش دانشجويان، توجه به احساس حضور دانشجويان در محيط الكترونيكي بسيار ضروري است.

Introduction: Factors affecting student attitudes is an important factor influencing their educational success. This study is aimed and designed to survey the students’ feeling of presence and its relationship with attitude toward virtual course. Methods: This study uses descriptive statistical methods to devise correlations. The sample population includes professors and students of the following universities: Amir Kabir, Elmo san’at, Khaje Nasiroddine Toosi, Olumo Hadis. In the quantitative analysis, 650 individuals were selected through accidental categorical methods. The information was collected by means of the questionnaire “presence feeling and attitude toward virtual environment”. Data was analyzed by inferential and descriptive statistics by means of SPSS. Results: The results showed that the students had higher than middle presence of feeling and are in low levels with regard to real feeling and participation. There was no correlation between a feeling of presence and the students’ gender but a correlation between feelings of presence the university that they attend was evident, and varied for each university. Conclusion: According to the results and the sense of presence on the attitude of students, attention to student presence in electronically environments is so necessary.