اپيدميولوژي خودكشي و اقدام به آن در شهرستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شيراز طي سال هاي 1391-1388

مقدمه: خودكشي از جمله مشكلات مهم بهداشت عمومي به شمار مي رود كه متاثر از مجموعه اي از عوامل فردي و محيطي مي باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسي اپيدميولوژي خودكشي و اقدام به آن و برخي از عوامل جمعيت شناختي موثر بر آن در شهرستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شيراز طي سال هاي 91-1388 طراحي گرديد. روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر بر روي 17342 مورد خودكشي و اقدام به آن در شهرستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام گرديد. جهت جمع آوري داده ها از چك ليست گزارش ماهانه برنامه پيشگيري از خودكشي استفاده شد. داده-ها با استفاده از روش هاي آماري توصيفي و استنباطي (آزمون مجذوركاي و آزمون مجذور كاي براي روند) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتا‌يج: به طور متوسط ميزان خودكشي در شهرستان هاي مذكور 85/3 در صد هزار نفر در سال بود. اغلب موارد خودكشي در مردان (8/50%) رخ داد. بيشترين موارد خودكشي را مجردها (7/49%)، گروه سني 24-15 سال (9/42%) و زنان خانه دار (1/34%) به خود اختصاص داده بودند. در مقابل به طور متوسط ميزان اقدام به خودكشي 53/99 در صد هزار نفر در سال بود. اكثريت موارد اقدام در زنان (5/60%)، مجردين (7/56%) و گروه سني 24-15 سال (3/57%) مشاهده گرديد. بحث و نتيجه‌گيري: علي رغم پايين بودن ميزان خودكشي در شهرستان هاي استان فارس، رفتارهاي مرتبط با خودكشي از جمله اقدام به خودكشي و خودكشي با برخي از عوامل جمعيت شناختي مرتبط بوده است. لذا تدوين برنامه ريزي هاي جدي جهت كاهش اين مشكل ضروري مي باشد.

Background: Suicide is an important public health problem which is affected by individual and environmental factors. The purpose of the present study was to investigate the epidemiology of suicide and suicide attempts and the related demographic factors in the counties under the supervision of Shiraz University of Medical Sciences (SUMS) from 2009 to 2012. Methods: This cross-sectional study was carried out on 17,342 cases of suicide and suicide attempts in counties under the supervision of SUMS. Data were collected using the monthly report checklist of the suicide prevention program. Data were analyzed using descriptive methods and using the chi-square test and chi-square test for trend. Results: The average rate of suicide in the mentioned counties was 3.85 per 100,000 in year. Suicide cases were mostly among men (50.8%), in singles (49.7%), in age group 15-24 years (42.9%), and in housewives (34.1%). The average rate of suicide attempts was 99.53 per 100,000 in year. The most frequent cases of suicide attempts were observed in females (60.5%), in singles (56.7%), and in the age group of 15-24 years (57.3%). Conclusions: Despite the low rate of suicide in the counties of Fars province, suicidal behavior including suicide attempt and suicide have been associated with some demographic factors. In consequence, developing serious plans to reduce this problem is essential.