تاثير آموزش تغذيه باليني در كنتر ل قندخون و ليپيد هاي سرم بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه كننده به كلينيك ديابت بيمارستان شهيد باهنر، شهر كرمان

مقدمه: ديابت اختلال متابوليسمي شايعي است. آموزش تغذيه باليني جز كليدي كنترل بيماري فرد مبتلا است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش تغذيه در كنترل قند خون ليپيد‌هاي سرم ديابتي‌هاي نوع 2 مراجعه كننده به مركز ديابت بيمارستان شهيد باهنر شهر كرمان انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه پيامد، پرونده 150بيمار ديابت نوع 2 مراجعه كننده به مركز ديابت بيمارستان شهيد باهنر شهر كرمان با داشتن معيارهاي ورود به تحقيق انتخاب شد. شاخص‌هاي بيوشيميايي در دو مرحله قبل و بعد از آموزش تغذيه بررسي شدند. آموزش تغذيه در مركز توسط كارشناسان مجرب تغذيه در دو مرحله آموزش گروهي )حداقل يك جلسه( و آموزش چهره به چهره )در يك جلسه( انجام شد. مقايسه ميانگين داده‌هاي بيوشيميايي قبل و بعد از آموزش تغذيه با آزمون t زوجي و ويلكاكسون و در نرم افزار SPSS نسخه 15 انجام شد. نتا‌يج: ميانگين سن بيماران 7/8± 43 سال بود. ميانگين قند خون ناشتا، قند دوساعته mg/dl)‌) و هموگلوبين گليكوزيله قبل از آموزش تغذيه به ترتيب 1/2 ±92/8‌، 109 ± 297‌، 7±6/191 و بعد از آموزش به ترتيب 37/1 ± 52/7 ، 1/80 ± 7/229 و 6/48 ± 147 بود و كاهش معني‌داري (001/0P < ) نشان داد. ميانگين كلسترول تام، LDL-C و تري گليسريد سرم ((mg/dl قبل از آموزش به ترتيب 119‌± 5/187 ، 2/38 ± 5/118 ، 3/48± 199و بعد از آموزش به ترتيب 6/70 ±150 ، 9/33 ± 4/97 و 6/38±3/170 بود و كاهش معني‌دار (001/0 > P) نشان داد. ميانگين HDL-c سرم بعد از آموزش افزايش نشان داد، اما معني دار نبود. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق بر اهميت استفاده از برنامه آموزش تغذيه در كنترل قند و چربي خون بيماران ديابت نوع 2 تاكيد دارد.

Background: Diabetes is a common metabolic disorder. Clinical nutrition education is a key component in its control. The aim of this study was to evaluate the effect of nutrition education in control of blood glucose and serum lipids levels in type II diabetic patients referred to the diabetes center of Shahid Bahonar Hospital in Kerman. Methods: In this outcome study, 150 type II diabetic patients who referred to the mentioned center were selected based on study inclusion criteria. Biochemical data before and after nutrition education were obtained from their medical records. Nutrition education was done by expert nutritionists in two phases; group education sessions (at least in one session) and one face to face session. Mean serum levels of biochemical data before and after the education were compared using paired t-test, Wilcoxon and through SPSS15 software. Results: Patientsʹ mean age was 43±8.7 years. Mean serum levels of fasting blood sugar, 2 hr blood sugar (mg/dl) and HbA1C (%) were respectively 8.92±2.1, 297±109 and 191.6±7 before; and 7.52±1.37, 229.7±80.1 and 147±48.6 after the education. All these parameters showed significant decrease after education (P < 0.001). Meam serum levels of total cholesterol, LDL-c and triglyceride (mg/dl) were respectively 187.5±119, 118.5±38.2 and 199±48.3 before the education and after education, they decreased significantly to 150±70.6, 97.4±33.9 and 170.3±38.6 respectively (P < 0.001). Mean serum level of HDL-c (mg/dl) increased after the education, but it was not significant. Conclusion: The study results emphasize on the importance of using nutrition education programs in controlling blood glucose and serum lipids level; in type II diabetic patients.