بررسي تاثير معاشرت با جنس مخالف قبل از ازدواج بر سن ازدواج و تمايل به ازدواج در بين دانشجويان دانشگاه هاي تهران

طي چهار دهه گذشته، سن اولين ازدواج در بين جوانان ايراني به خصوص دختران به طور قابل ملاحظه اي افزايش يافته است. هم چنين شواهد اخير بر افزايش معاشرت با جنس مخالف قبل از ازدواج در بين جوانان دلالت مي كند. اين مقاله براساس نتايج فاز اول پيمايش يك مطالعه مقطعي و توصيفي- تحليلي است كه با هدف بررسي تاثير معاشرت با جنس مخالف قبل از ازدواج بر ازدواج در بين جوانان با تحصيلات دانشگاهي در تهران در سال 1390 انجام شده بود. هدف اين مقاله بررسي تاثير معاشرت با جنس مخالف قبل از ازدواج بر سن ازدواج و تمايل به ازدواج است. در فاز اول پيمايش، 2031 دانشجوي 18 تا 40 ساله از 7 دانشگاه دولتي و آزاد در تهران به روش نمونه گيري خوشه اي سهميه اي دو مرحله اي مورد مطالعه واقع شدند. جمع آوري داده ها از بهمن ماه 1389 تا خرداد ماه 1390 با استفاده از پرسشنامه بي نام كه روايي و پايايي آن سنجيده شد، انجام شده است. ميانگين سني دانشجويان 5/22 سال بوده و 12% دانشجويان متاهل و با ميانگين سني ازدواج 27 سال بوده اند (32/6SD=). تاثير معاشرت بر سن ازدواج در بين دانشجويان متاهل و تاثير معاشرت ها بر تمايل به ازدواج در بين دانشجويان مجرد بررسي شد. نتايج نشان داد كه پس از كنترل جنس، وضعيت اقتصادي و فرهنگي خانواده، تجربه معاشرت پيشرفته قبل از ازدواج، يكي از عوامل تعيين كننده افزايش سن ازدواج در بين دانشجويان است. به طوري كه تجربه معاشرت پيشرفته با جنس مخالف قبل از ازدواج، حـدود 2 سـال ازدواج را با تاخيـر همراه مي سـازد (05/0،p<7/1b-coefficient=). هم چنين تفاوت جنسيتي واضحي در ارتباط با معاشرت هاي دوستي و پيشرفته قبل از ازدواج، با تمايل به ازدواج نشان داده شد؛ به طوري كه معاشرت دوستي و پيشرفته در دختران با تمايل بيشتر به ازدواج رابطه معنا دار داشته، در حالي كه در پسران معاشرت پيشرفته با تمايل كمتر به ازدواج رابطه معنا دار داشت و رابطه دوستي هيچ ارتباطي با تمايل به ازدواج در پسران نداشت. تغييرات در روند معاشرت با جنس مخالف قبل از ازدواج در بين جوانان و انواع جديد شريك گزيني، بايد بيش از پيش در بررسي تغييرات سن ازدواج و تحولات خانواده در نظر گرفته شده و كاركردهاي متفاوت اين معاشرت ها در ازدواج بررسي شوند.