بررسي اثربخشي زوج درماني هيجان مدار و زوج-درماني سيستمي تلفيقي بر كاهش اضطراب از صميميت زوج ها

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي زوج درماني هيجان-مدار و زوج درماني سيستمي-تلفيقي بر كاهش اضطراب صميميت زوج ها صورت گرفته است. نمونه شامل 30 زوج داوطلب شركت در مطالعه بود، كه به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل جاي گرفتند. هر سه گروه به مقياس سازگاري زناشويي (DAS) به-عنوان پيش آزمون جهت غربال-گري، و مقياس تـرس از صميميـت (FIS) به عنـوان پيـش آزمـون،پس آزمون و آزمون پيگيري پاسخ دادند و نتايج آن با استفاده از تحليل واريانس كرت هاي تقسيم شده1 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. هم چنين براي تعيين تفاوت بين ميانگين ها از آزمون تعقيبي بوون فروني استفاده شد. نتايج نشان دهنده تفاوت معنادار بين تاثير هر دو روش زوج درماني هيجان مدار و زوج درماني سيستمي تلفيقي بر كاهش اضطراب صميميت در مقايسه با گروه كنترل بود؛ اما بين اين دو روش درماني تفاوت معناداري يافت نشد. هم چنين نتايج نشان دهنده پايدار بودن اثر درمان بعد از گذشت 3 ماه بود.