بررسي همبستگي ميان MDA-LDL اكسيد شده و آنتي بادي‌هاي برعليه LDL اكسيد شده با تراكم معدني استخوان در زنان يايسه: يك مطالعه كهورت جمعيتي

The correlation between circulating MDA-oxidized LDL, antibodies against oxidized LDL and bone mineral density in postmenopausal women: a prospective cohort study

زمينه: شواهد آزمايشگاهي وجود دارد كه ليپوپروتيين‌هاي اكسيد شده توان اين را دارند كه با منع فعاليت استيوبلاست‌ها و افزايش استيوكلاست‌ها، توازن را به نفع پوكي استخوان سوق دهند. امّا هنوز مطالعه‌اي در شرايط باليني يا جمعيتي به ارتباط LDL اكسيد شده با پوكي استخوان نپرداخته است. هدف اين مطالعه كهورت جمعيتي يافت همبستگي LDL اكسيد شده با سطح تراكم معدني استخوان در جمعيت زنان يايسه مي‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 378 زن يايسه كه به صورت تصادفي از سطح جمعيت بندر بوشهر از 8/5 سال پيش تحت مطالعه بودند مورد بررسي قرار گرفتند. سطوح سرمي MDA-LDL اكسيد شده و آنتي‌بادي‌هاي بر عليه LDL اكسيد شده، RANKL و استيوپروتگرين به روش اليزا در سطح پايه‌ي مطالعه، اندازه‌گيري شدند. تراكم معدني استخوان در نواحي ستون فقرات كمري و گردن استخوان ران در سطح پايه مطالعه و پس از پيگيري 8/5 سال مورد سنجش قرار گرفتند. يافته‌ها: سرعت از دست دادن تراكم معدني استخوان در نواحي فمور و لومبار به ترتيب 0/1 درصد و 4/3 درصد در سال در طول پيگيري 8/5 سال بود. همبستگي ميان MDA-LDL اكسيده شده و آنتي‌بادي بر عليه LDL اكسيد شده با ماركرهاي متابوليسمي استخوان بدست نيامد (05/0 < P). همچنين ميزان تغييرات تراكم استخوان در نواحي آناتوميك نيز همبستگي با MDA-LDL اكسيده و آنتي‌بادي‌هاي بر عليه LDL اكسيده شده از خود نشان ندادند (05/0 < P). در فاز طولي مطالعه نيز ميزان MDA-LDL اكسيده شده و آنتي‌بادي بر عليه LDL اكسيد شده، نقش پيشگويي كننده را در رخداد پوكي استخوان در ناحيه گردن استخوان ران و ستون فقرات از خود نشان ندادند. نتيجه گيري: همبستگي ميان سطوح سرمي MDA-LDL و آنتي‌بادي‌هاي بر عليه LDL اكسيده با ميزان تراكم استخوان بدست نيامد. سطوح سرمي در گردش MDA-LDL و آنتي‌بادي‌هاي بر عليه LDL اكسيده شده به عنوان عوامل خطرساز در پيشگويي رخداد پوكي استخوان نقش ندارند.

Background: There is growing evidence that supports oxidized LDL particles may have an ability to inhibit osteoblastic activity, and increase osteoclastic activity; hence these particles may lead the balance to osteoporosis. However, the relationship between oxidized LDL and osteoporosis has not been investigated in human studies yet. The main aim of the current population-based cohort study was to investigate the correlation between serum levels of oxidized LDL and bone mineral density (BMD) among postmenopausal women. Materials and methods: A total of 378 healthy, postmenopausal women were randomly selected from 13 clusters in the port city of Bushehr, Iran. Serum levels of oxidized LDL, MDA-oxidised LDL, osteoprotegerin (OPG), the receptor activator of nuclear factor kappa B ligand (RANKL), CrossLaps, and osteocalcin were measured using enzyme-linked immunosorbent assay methods. Bone mineral density (BMD) was measured at the femoral neck and lumbar spine at baseline and at follow-up 5.8 years later. Results: Annual bone loss was 0.82 % at the femoral neck and 3.55% at the lumbar spine among the women. No significant correlation was found among circulating MDA- oxidised LDL, antibodies against oxidised LDL and biomarkers of bone metabolism (P > 0.05). There was no correlation between MDA- oxidised LDL, antibodies against oxidised LDL and BMD at all anatomic sites (P > 0.05). In logistic regression analysis, neither oxidized LDL levels nor antibodies against oxidized LDL predicted incident lumbar or spine osteoporosis 5.8 years later. Conclusion: Neither serum levels of MDA-oxidized LDL nor antibodies against oxidized LDL was associated with BMD at the lumbar or femoral neck area. Neither serum levels of oxidized LDL levels nor circulating antibodies against oxidized LDL predicted incident osteoporosis in postmenopausal women.