علت در حديث و موازين شناخت آن از ديدگاه استاد محمد باقر بهبودي

Mohammad Baqer Behbudī and the Defects of Hadith (‘ilal) and the Ways of Recognizing it

استاد بهبودی[1]  از محققان صاحب‌نظر عصر حاضر در حوزه حدیث است كه دیدگاه‌های جدیدی در زمینه نقد احادیث ارائه می‌نماید. وی به بررسی‌های ظاهری و سطحیِ سندی اكتفا نمی‌نماید و سند و متن را توأمان مورد ارزیابی قرار می‌دهد. علت، از منظر وی اعم از هرگونه عیب و بیماری پنهان یا آشكار احادیث است كه به سه دسته: علل موجود در متن، سند و در متن و سند تقسیم می‌شود. وی برای شناسایی علل احادیث به هرگونه اطلاعاتی از درون سند و متن و خارج از آن دو نظیر كتب رجالی، تاریخی و سایر احادیث كه منجر به كشف حقایقی درباره راویان، طرق روایت آنان، فضای صدور حدیث، فرهنگ و واقعیات تاریخی و... شود، اهمیت می‌دهد. سپس با تجزیه و تحلیل دقیق این اطلاعات و همچنین مقابله احادیث در چهار سطح مختلف و در نظر داشتن معیارهای نقد متن موفق به كشف و اصلاح بسیاری از علل احادیث می‌شود.

Mohammad Bagher Behbudi is one of the contemporary scholars in the field of tradition with new ideas on criticizing hadith. In his evaluation of hadith, he does not limit himself to superficial investigations of isnad but further, he considers simultaneously, both text and isnad. In his viewpoint, the defects of traditions including any kind of hidden or apparent flaws are divided into three categories: Those concerning the isnad, that of the text and those concerning both together. In order to reach this objective, he employs any kind of data from text and content as well as other sources such as historical books, books on transmitters of hadith (rijāl) and that of hadiths from which information can be obtained concerning the transmitters of traditions, their chain of narration, the context of hadith, along with the cultural and historical realities of that era. Precise analysis of the aforementioned data along with comparing similar traditions in four different levels and considering the criteria of textual criticism has led him to discover and amend numerous hidden defects of traditions.