تحليل علمي و معنا‏شناختي ويژگي هاي كوه ها در قرآن كريم

قرآن كريم، كتاب هدايت و انسان‏سازي، و آكنده از اعجاز‏هاي علمي و شگفتي‏هاي پايان‏ناپذير است. خداوند متعال در هفتاد آيه از اين كتاب آسماني، درباره آفرينش و اهميت كوه‏ها سخن گفته و راز خلقت و اسرار وجودي آن‏ها را با الفاظي گوناگون بيان كرده است. از‏ميان اين راز‏ها و نيز حكمت آفرينش كوه‏ها، بيشتر بر استقرار و آرامشي كه به‏بركت وجود كوه‏ها نصيب ساكنان زمين شده، تاكيد شده و وجود كوه‏ها، مانع‏از روي‏دادن حركت‏هاي ناموزون و نيز اضطراب و نوسان به‏شمار آمده است. كوه‏ها افزون‏بر اينكه از روي‏دادن حركت‏هاي ويران‏كننده جلو‏گيري مي‏كنند، وظيفه‏هايي ديگر نيز دارند؛ مانند: ذخيره و تصفيه آب‏ها، پيش‏گيري از سيل و طوفان، ايجاد رود‏خانه‏ها، و تنظيم باد‏ها. در دانش نوين، همه اين كار‏كرد‏هاي كوه‏ها كشف و اثبات شده است. خداوند متعال با استفاده از واژگاني خاص، همچون «خُلِقَت» (خلق شد)، «نُصِبَت» (قرار داده شد)، «القي» (افكند)، «شامخات» (برافراشته)، «راسيات» (لنگر‏گاه) و... از راز آفرينش كوه‏ها سخن گفته و بدين صورت، اعجاز علمي و بياني قرآن را نشان داده است. در اين نوشتار، با تحليل واژگاني هر‏يك از واژه‏ها و به‏كار‏گيري يافته‏هاي دانش نوين، برخي جنبه‏هاي اعجاز بياني و علمي قرآن را بررسي كرده‏ايم.