كشمكش‌هاي سياسي در اندلس و نقش آن در معاهدات نظامي مرينيان با آراگون

The Political Struggles in Andalusia and Its Function in the Military Contracts of Almarinids with Aragon

مرينيان به عنوان ادامه دهنده سياست مرابطون و موحدون در مقابله با نهضت استرداد مسيحي، در سده هفتم هجري در عرصه سياسي مغرب اقصي ظهور كردند. آنان پس از تثبيت حكومت خود، به قصد جهاد اسلامي وارد اندلس شدند. مرينيان علي‌رغم درگيري‌هايي كه با مسيحيان اندلس داشتند، گاه با برخي از دولت‌هاي مسيحي، از جمله دولت آراگون متّحد شده، هم‌كاري مي‌كردند. اين نوشتار با توجه به اوضاع و شرايط سياسي اندلس و از طريق بررسي معاهدات نظامي مرينيان با آراگون و واكاوي علل و زمينه‌هاي هم‌كاري آنان به اين نتيجه رسيده است كه اختلافات آن دو دولت با پادشاهي قَشْتاله‌ و حكومت بني‌احمر، اهداف و منافع مشتركي را براي طرفين رقم مي‌زد؛ به طوري كه جهت دست‌رسي به آن اهداف، ناگزير به هم‌كاري با يك‌ديگر و بستن معاهدات نظامي بوده‌اند.

Almarinids emerged as the continuers of Almoravids and Movahedin’s policy against the Christian return movement in the 7th century within the political ground of far west. After the strengthening of their government, they entered into Andalusia with the purpose of Islamic jihad. In spite of having struggle with the Christians of Andalusia, Almarinids joined some Christian governments including Aragon and cooperated with them. Considering the political statuses of Andalusia, the military contracts of Almarinids with Aragon along with the investigation of the causes and grounds of their cooperation, this writing has concluded that the disagreement of those two governments with Castile kingdom as well as Bani Ahmar government was leading to the common objectives and favors for the two parties, so that achieving those aims was in need of cooperation and military contracts.