بررسي سطح اجتماعي شدن حرفه اي دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي گيلان

Survey of Nursing Students Professional Socialization in the Guilan University of Medical Sciences

چكيده مقدمه: اجتماعي شدن حرفه اي فرآيندي است كه طي آن افراد، ارزش ها، هنجارها، رفتارها و مهارت هاي اجتماعي مرتبط با يك حرفه را كسب مي نمايند و حس هويت نسبت به يك رشته تخصصي را دروني مي سازند. اين فرآيند با ورود به برنامه آموزش پرستاري آغاز مي شود و با اتمام اين دوره و ورود به محيط هاي كاري ادامه مي يابد. بدين ترتيب شكل گيري پرستاري به عنوان يك حرفه از طريق اجتماعي شدن حرفه اي صورت مي-گيرد. هدف: هدف از اين مطالعه تعيين سطح اجتماعي شدن حرفه اي دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي گيلان مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي از نوع توصيفي - تحليلي است و جامعه پژوهش را كليه دانشجويان كارشناسي پيوسته پرستاري دانشكده شهيد بهشتي رشت (211 نفر) تشكيل مي دادند كه از طريق سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه اي محقق ساخته و برگرفته از ابزار شهيم و Chao و همكاران بود كه بعد از تعيين روايي و پايايي در اختيار نمونه ها قرار گرفت. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي (آزمون تي مستقل و همبستگي پيرسون واناليز واريانس يك طرفه و توكي) تجزيه و تحليل شدند. نتايج: در ارتباط با سطح اجتماعي شدن حرفه اي نتايج نشان داد كه در بررسي كلي، 19 درصد واحدهاي مورد پژوهش از سطح متوسط واكثر نمونه ها (81%) از سطح خوب اجتماعي شدن حرفه اي برخوردار بودند و اجتماعي شدن حرفه اي با عواملي از قبيل تاهل (045/0p=)، سن (151/0r=، 029/0P=)، محل سكونت خانواده (04/0P=)، تحصيلات مادر (023/0p=)، كار دانشجويي (031/0P=)، مدرسين نظري (0001/0P=)، مدرسين باليني (032/0P=)، داشتن اطلاعات راجع به حرفه پرستاري قبل از ورود به رشته (0001/0P=)، منطبق بودن تصوير ذهني قبلي از اين حرفه با واقعيت هاي موجود (0001/0P=)، علاقه به رشته (0001/0P=) ارتباط آماري معني داري داشته است. نتيجه گيري: سطح اجتماعي شدن حرفه اي دانشجويان پرستاري قابل قبول مي باشد. شناخت وضعيت اجتماعي شدن حرفه اي مي تواند توجه مسيولين را، در راه نياز به فراهم كردن امكان تجربه و استقلال بيشتر در عمل و در مجموع فراهم نمودن شرايط ارايه مراقبت پرستاري به صورت اصولي جلب نمايد.

Abstract Introduction: The professional socialization is the process of which the individual gain values , norms, behaviors and social skills relevant to a profession and internalize a sense of identity to a specialized field. Therefore, the process begins at the first step of the nursing education program and continues with completion of nursing education till entering into the work place. Thus, the formation of nursing as a occupation takes place through professional socialization of individuals. Objective: This study is done with the aim of assessment of professional socialization level among nursing students at Guilan University of Medical Sciences. Methods: A cross sectional descriptive analytical approach was adopted. Participants were all nursing students at the faculty of Shahid Beheshti in Rasht. In total 211 students were chosen. Sampling was conducted with census. The instrument used was a Researcher made questionnaire that from the statements contained in the instruments by Shahim, and some of the items offered by Chao et al were given to samples. The data was analyzed with descriptive and inferential statistics (Independent T test, correlation Pearson coefficient, one way ANOVA, post Hoc Tukey). Results: The finding of the study showed weak level (0%) and 40 students (19%) were in moderate level and most of the samples (81%) were in good level of professional socialization. In general, professional socialization had a statistically significant relationship with factors such as marital status (p=0.045), age (p=0.029,r=0.151), family residence (p=0.04), maternal education (p=0.023), student work (p=0.031), theoretical instructor (p=0.0001), clinical lecturer (p=0.032), having information about the nursing profession before entering the field (p=0.0001),compliance between previous image and existing realities (p=0.0001 ), interest in the course (p=0.0001). Conclusion: From the research findings, the level of professional socialization of nursing students is acceptable. Recognition of the professional status can drew authorities’ attention to provide opportunities for greater autonomy in practice and systematic holistic nursing care situations