فشار مراقبتي در مراقبت كنندگان بيماران مبتلا به نارسايي كليه تحت دياليز

Caregiver Burden in Caregivers of Renal Patients under Hemodialysis

چكيده مقدمه: خانواده بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه اقدامات حمايتي متعددي را براي بيمار چه در منزل و چه در مراكز سرپايي مثل بخش هاي دياليز بيمارستان انجام مي دهند. مراقبين اين بيماران اغلب زمان زيادي را براي مراقبت از ايشان صرف مي كنند و خستگي و فشار مراقبتي زيادي را تحمل مي كنند. شناسايي به موقع اين فشارها در مراقبين، نقش تعيين كننده اي در ارتقاي سلامت رواني آنان دارد. هدف: اين مطالعه به منظور تعيين ميزان فشار مراقبتي و عوامل مرتبط با آن در مراقبين بيماران همودياليزي مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني رازي شهر رشت انجام گرفت. روش كار: دراين مطالعه مقطعي، 154 مراقب بيمار همودياليزي مراجعه كننده به مركزآموزشي درماني رازي شهر رشت به روش نمونه گيري تدريجي انتخاب شدند. داده ها از طريق مصاحبه با تكميل دو پرسشنامه ي «فشار مراقبتي Zarit» و «عوامل فردي- اجتماعي بيمار و مراقب» جمع آوري و با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (آزمون دو جمله اي) تجزيه و تحليل شد. نتايج: نتايج اين تحقيق نشان داد كه ميانگين و انحراف معيار نمره فشار مراقبتي در اين بيماران (14 ±)75/50 و ميزان فشار مراقبتي مراقبين در 7/74 درصد از موارد شديد بود. هم چنين 1/46 درصد بيماران همودياليزي، توان خيلي كمي در انجام كارها داشته و 9/42 درصد آن ها، نياز به مراقبت خيلي زيادي را گزارش كردند. نتيجه گيري: با توجه به نياز بيماران دياليزي به دريافت مراقبت از سوي خانواده توصيه مي شود به مراقبين بيماران همودياليزي توجه بيشتري از نظر بررسي فشار مراقبتي و اقدامات مورد نياز جهت كاهش فشارها، صورت گيرد.

Abstract Introduction: Family of chronic renal disease patients conducts various supportive interventions for their patients at home and outpatient centers such as dialysis ward in hospitals. Caregivers of these patients often spend a lot of time caring for them and withstand fatigue and burden. Timely recognition of these burdens in the caregivers, have played a decisive role in promoting mental health. Objective: This study aimed to determine the level of caregiver burden and its related factors in caregivers of hemodialysis patients referring to Razi hospital in Rasht city. Methods: In this cross-sectional study, 154 hemodialysis patients referred to the Razi Hospital in Rasht who was chosen by Sequential sampling method. Data were collected through interview by completing two questionnaire of Zarit caregiver burden and socio-demographic of patients and caregivers. Data were analyzed by using descriptive (mean and standard deviation) and inferential tests (binomial test). Results: Mean and standard deviation deviation of caregiver burden was 50.75±14 and 74.7 % of the caregivers had severe caregiver burden. In addition, 46.1% of hemodialysis patients had very little vigor to doing things and 42.9% of them required a lot of care as reported. Conclusion: In attention to the need of hemodialysis patients to receive care from family, it is recommended to pay more attention to these caregivers regarding assessment of their burden and taking actions to reduce burden.