كيفيت زندگي و ارتباط آن با مشخصات زمينه اي و ارتباطات خانواده در نوجوانان و جوانان مراجعه كننده به مراكز مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد

مقدمه: اعتياد به مواد مخدر به عنوان يك مسئله زيستي، رواني و اجتماعي تمام ابعاد زندگي فرد از جمله كيفيت زندگي را تحت تاثير قرار مي دهد كه در اين بين، نوجوانان و جوانان در برابر اين پديده خطرناك، بيش از ساير گروهها آسيب پذيرند. پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين مشخصات زمينه اي و روابط خانوادگي با كيفيت زندگي در نوجوانان و جوانان مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد در بدو ورود و دريافت نگهدارنده انجام شده است. روش: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي است كه با روش نمونه گيري در دسترس در بين 137 نفر از نوجوانان و جوانان مراجعه كننده در بدو ورود به مراكز ترك اعتياد در گروه سني 25-12 سال در سطح شهر اصفهان انجام گرفته است. يافته ها: در ميان هشت بعد كيفيت زندگي، ميانگين بعد عملكرد اجتماعي از همه ابعاد كيفيت زندگي پايين تر گزارش شد (79/42=M). در مورد ارتباط مشخصات زمينه اي با كيفيت زندگي، مشخص شد كه سن، وضعيت اشتغال و درآمد با كيفيت زندگي رابطه ندارد، در حالي كه سن شروع اعتياد، وضعيت تاهل، روابط خانوادگي و مشكلات خانوادگي با كيفيت زندگي رابطه دارد. بحث: افراد وابسته به مواد مخدر در بدو شروع درمان، از سطح كيفيت زندگي پايين، بخصوص در بعد عملكرد اجتماعي برخوردارند. از طرفي، توجه به مشكلات خانوادگي و روابط خانوادگي در نوجوانان و جوانان و ارتباط آن با كيفيت زندگي از اهميت ويژه اي برخوردار است. بنابراين، به منظور درمان و كاهش عود مجدد اعتياد، توجه به ابعاد مختلف كيفيت زندگي به ويژه بعد اجتماعي و ارتباطات خانوادگي از اهميت زيادي برخوردار است.