تاثير آموزش هاي انتظامي-اجتماعي حضوري پليس بر آگاهي هاي انتظامي-اجتماعي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه 7 آموزش و پرورش شهر تهران

نظر به اهميت رويكرد جامعه محوري و كنترل اجتماعي مبتني بر آگاه سازي، اقناع و پيشگيري اجتماعي در نيروي انتظامي، اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش هاي انتظامي-اجتماعي پليس بر آگاهي انتظامي اجتماعي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه 7 آموزش و پرورش شهر تهران در سال 1389 اجرا شده است. مطالعه از نوع نيمه تجربي است كه بر روي 220 دانش آموز پسر مقطع متوسطه (110 دانش آموز گروه آزمون و 110 دانش آموز گروه مقايسه) با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي اجرا شده است. ابزار پژوهش يك پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي و پايايي آن در مرحله مقدماتي مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه بين آموزش هاي همگاني پليس با آگاهي هاي انتظامي دانش آموزان رابطه معني داري وجود دارد. همچنين ارتباط مثبتي بين متغيرهاي تحصيلات پدر، تحصيلات مادر و در آمد خانواده با افزايش آگاهي هاي انتظامي دانش آموزان ديده مي شود. به استناد يافته هاي پژوهش حاضر مي توان گفت كه به طور كلي ميزان آشنايي دانش آموزان از ماموريت هاي پليس در حد قابل قبولي نبوده و اين مسيله توجه هرچه بيشتر مسيولان جهت پيشگيري از تبعات منفي اين مورد را مي طلبد.