نقش تعامل زوجين در كاربرد مهارت هاي ارتباطي (نام توصيه شده: رابطه مهارت ارتباطي زوجين با مهارت هاي ارتباطي و حل مسئله)

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تعامل زوجين در كاربرد مهارت هاي ارتباطي براساس مشاهده تعامل هاي زوجين طراحي شد. بدين منظور، ۳۱ زوج سازگار و ناسازگار (۱۶ زوج ناسازگار)، از بين زوجين ۱۸ تا۵۰ سال ساكن تهران از طريق نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس با طراحي سناريويي هدفمند، در چند مرحله از تعاملات زوج ها فيلم برداري شد. اين سناريو شامل حل مسئله و تصميم گيري و صحبت درباره خاطره خوب قبلي بود. ابزار گردآوري اطلاعات نيز پرسش نامه سازگاري زناشويي (MAT) و نظام كدگذاري تعامل زوجين ايراني (ICICS) بود. نتايج تحليل داده ها نشان داد در حالي كه با افزايش تعامل مثبت بين زوج ها مهارت حل مسئله و مذاكره بيشتر رخ ميدهد، هرچه تعامل منفي زوج ها افزايش مي يابد، مهارت حل مسئله يا مذاكره كمتر اتفاق مي افتد. همچنين در حالي كه تعامل منفي زوج ها پيش بينيكننده منفي براي استفاده از مهارت تصميم گيري است، زوجيني كه ميزان تعاملات مثبت آن ها بيشتر بود، بيشتر توانستند درباره خاطرات خوب خود صحبت كنند. از سويي نيز نتايج تحليل داده ها نشان داد زوجيني كه از توانمندي مهارت هاي حل مسئله/مذاكره و تصميمگيري و مرور خاطرات خوب برخوردار بودند، ميزان سازگاري زناشويي بيشتري نيز داشتند. در تفسير يافته هاي فوق، پژوهشگران به نقش مخرب تعاملات منفي بر فضاي رواني زوج ها و تشديد احساسات منفي رد و بدل شده بين آن ها اشاره كرده و اعتقاد دارند در اين مواقع، زوجين به كمك به يكديگر براي حل تعارض تمايلي ندارند. همچنين هرچه تعامل منفي بيشتر باشد، حافظه نيز با ايجاد فيلتر منفي نمي تواند خاطرات خوب را يادآوري كند.