قرائت جرم شناسانه از قانون مدني ايران در قلمرو خانواده

خانواده همواره شاخص ترين محيط در جامعه پذير كردن انسان ها ست. در اين بستر است كه كودكان با معيارهاي اخلاقي و ارزش هاي اجتماعي آشنا شده و به تدريج، به سوي احترام گذاردن به بايدها و نبايدهاي كيفري هدايت مي شوند. با وجود اين، گاه محيط خانواده به عرصه اي براي متمايل كردن كودكان به ارتكاب بزهكاري تبديل مي شود؛ از همين رو تربيت كودكان در اين محيط و نيز چگونه تربيت شدن آنان اهميت بسياري پيدا مي كند. در گستره تقنيني ايران، به الزام خانواده ها به تربيت كودكان و ايجاد بستر مناسب براي درست تربيت شدن اين دسته و نيز حمايت مالي ـ اقتصادي از آنان توجه شده است. طبيعتاً، اين الزام كه در قالب حق ـ تكليف حضانت تبلور يافته، علاوه بر اينكه داراي جنبه حقوقي مدني است، كاركردي جرم شناسانه نيز دارد. در اين نوشتار، از جنبه هاي جرم شناسانه حق ـ تكليف پدر و مادر (۱) و دور ساختن كودكان از پدر و مادر در پرتو قانون مدني ايران (۲) سخن به ميان مي آيد.