ارزيابي كمي و ارتباط بين عناصر اصلي در آب شرب و شير گاوداري هاي اروميه

Comparison and correlations among macro-mineral concentrations in drinking water and milk of dairy cows in Urmia

زمينه مطالعاتي: عناصر اصلي در غذا و آب مهمترين منابع تامين مواد معدني در شير هستند. هدف: 1) تعيين غلظت عناصر اصلي وارزيابي تغييرات منطقه اي، 2) ارتباط بين عناصر در آب روستايي و شير گاوها. روش كار: تعداد 110 نمونه شير و آب در شمال، جنوب، غرب و شرق اروميه تهيه شدند. مقدار 10 ميلي ليتر شير و10 ميلي ليتر آب از هر گاوداري جمع آوري شد. عناصر معدني با دستگاه اتوآناليزر و شعله سنجي و كيت هاي ذيربط در آب و شير تعيين شدند. از روش هاي آماري Case summaries، ANOVA و Correlation استفاده شد. نتايج: كلسيم، منيزيم و پتاسيم شير بيشتر از آب و سديم آب بيشتر از شير بود. كمترين و بيشترين عناصر در آب به ترتيب فسفر و سديم و در شير پتاسيم و كلسيم بودند. ميانگين سديم و پتاسيم آب و شير و كلر آب در مناطق مختلف معني دار بودند (05/0(P < . بالاترين ميزان سديم آب در شرق، پتاسيم، غرب و كلر جنوب بوده و بالاترين غلظت سديم و پتاسيم شير در شرق بود. كلسيم و منيزيم آب و شير در مناطق مختلف متفاوت نبودند. عناصر اصلي در آب با يكديگر مرتبط نبوده ولي كلسيم/فسفر، كلسيم/منيزيم و فسفر/منيزيم شير روابط مستقيم و معني داري داشتند. كلسيم و منيزيم آب با عناصر اصلي شير مناسب ترين روابط را نشان داده ولي بين سديم و پتاسيم رابطه اي نبود. بالاترين ضريب همبستگي بين كلسيم آب/شير (90/0=r) و منيزيم آب/شير (70/0=r) بود. نتيجه گيري نهايي: سديم آب و كلسيم شير بيشترين عناصر معدني بودند. سديم و پتاسيم آب و شير گاوها در مناطق مختلف اروميه متفاوت بوده، بالاترين ميزان سديم و پتاسيم شير در شرق اروميه بودند. عناصر اصلي در آب با يكديگر مرتبط نبوده ولي كلسيم، فسفر و منيزيم شير روابط معني داري داشتند. كلسيم و منيزيم شير و آب رابطه مستقيمي داشتند. لذا عناصر اصلي آب خصوصاً كلسيم و منيزيم مي تواند در تامين عناصر اصلي شير گاوها موثر باشد.

BACKGROUND: Macro-minerals in diet and water are the main sources of milk minerals in cows. OBJECTIVES: 1) Determination of macro-mineral concentrations and their local variations 2) Relationships among minerals in cowsʹ milk and water consumption. METHODS: A 110 water and milk samples were prepared in north, south, west and east of Urmia, Iran. A 10 ml water and milk from each cow collected and analyzed for minerals. Data were assessed by case summaries, ANOVA and correlation methods. RESULTS: Milk calcium, magnesium and potassium were higher than in water and water sodium was higher than in milk. The lowest and highest mineral concentrations in water were phosphorus and sodium and in milk were potassium and calcium, respectively. The mean sodium and potassium in water and milk and chloride in water were different among locations (P < 0.05). The highest water concentration of sodium and chloride were in the east, potassium in the west and chloride in the south while milk sodium and potassium were in the east of Urmia. Water and milk calcium and magnesium in different locations were not significant. No correlations observed among water minerals, but positive correlations were between calcium/phosphorus, calcium/magnesium and phosphorus/magnesium. Water and milk calcium and magnesium revealed optimal correlations with each other, while not between sodium and potassium in water and milk. The highest correlation rate was between calcium milk/drinking water (r=0.90) and magnesium milk/drinking water (r=0.70). CONCLUSIONS: The concentrations of milk calcium and water sodium were the greatest elements. Milk and water sodium and potassium levels were different among Urmia distinct with the greatest in the east. Water minerals were not correlated with each other but milk calcium, phosphorus and magnesium did. Water and milk calcium and magnesium showed positive correlations with each other, thus, calcium and magnesium could provide the mineral necessities in milk yield.