مقايسه اثربخشي بازي‌درماني انفرادي و بازي‌درماني همراه با خانواده‌درماني بر كاهش مشكلات رفتاري كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي/نقص توجه

Comparison of effectiveness of individual play therapy and play therapy with family therapy on behavioral problems’ reduction in children with attention deficit hyperactivity disorder

اختلال بيش ‌فعالي/نقص توجه يكي از شايع‌ترين اختلال‌هاي روان‌شناختي دوران كودكي است، بنابراين شناسايي روش درماني موثر و ماندگار بسيار مهم است. هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي بازي‌درماني انفرادي با بازي‌درماني توام با خانواده‌درماني در كاهش مشكلات رفتاري كودكان مبتلا به ADHD بود. 20 كودك 12-7 ساله مقطع دبستان مبتلا به اختلال بيش‌فعالي/نقص توجه براي مصاحبه باليني انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش گمارده شدند. والدين در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون سياهه رفتاري كودكان (CBCL) را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار 21- SPSSو روش آماري تحليل كوواريانس تحليل شدند. نتايج نشان داد كه هر دو روش درماني در كاهش مشكلات رفتاري كودكان موثرند. اگرچه در كاهش مشكلات اجتماعي، توجه و بروني‌سازي بين دو روش درماني تفاوت مشاهده نشد، اما دو گروه در كاهش مشكلات بروني‌سازي و تفكر با يكديگر متفاوت بودند. پژوهش حاضر بيانگر اين است كه گرچه اثربخشي دو روش درماني در كاهش مشكلات رفتاري كودكان مبتلا به اختلال بيش‌فعالي/نقص توجه يكسان است، اما نگاه كردن به اين اختلال از ديدگاه سيستماتيك و خانواده‌درماني اثرگذارتر خواهد بود.

Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a common mental illness in children, so it is very important to identify effective and permanent treatment. The aim of the present research is to compare the efficacy of individual play therapy and play therapy with family therapy on behavioral problems’ reduction in ADHD children. Twenty 7-12-year- old school children with ADHD were selected and randomly assigned to two experiment groups. Subjects’ parents completed the Child Behavior Checklist (CBCL) through pretest and post-test intervals. The data were analyzed using multivariate analysis of covariance. The results showed that both treatments were effective in reducing behavioral problems. However, no significant difference was found between two methods in internalizing, social, attention problem, but there was significant difference between two groups on externalizing and thought problems. The present study indicates that although the effectiveness of two treatments in reducing behavioral problems in children with ADHD is the same, but considering this disorder from the systemic perspective and family therapy will be more effective.