اثر تيمار مداوم پراكسيد هيدروژن و ساكاروز بر عمر گل جايي و رابطه هاي آبي گل شاخه بريدني ورد رقم ’كندي‘

Effects of Hydrogen Peroxide and Sucrose Holding Treatment on Vase Life and Water Relations of Cut Rose Flower Cultivar ‘Candy’

به منظور بررسي اثر پراكسيد هيدروژن (0، 100، 300، 500 و 700 ميكرومولار) و ساكاروز (0 و 2%) بر عمر گل جايي و رابطه هاي آبي گل شاخه بريدني ورد رقم ’كندي‘، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. در اين آزمايش ويژگي هاي عمر گل جايي، مقدار جذب محلول، وزن تر نسبي شاخه، هدايت روزنه اي، مقدار نسبي آب برگ و شاخص پايداري غشاي ياخته هاي گلبرگ ارزيابي شد. كاربرد تيمارهاي 500 و 700 ميكرومولار پراكسيد هيدروژن سبب افزايش معني دار عمر گل جايي گل شاخه بريدني ورد در مقايسه با ساير تيمارها شد، به طوري كه تيمار 700 ميكرومولار سبب افزايش 12 روزه عمر گل جايي نسبت به تيمار شاهد شد. اثر تيمار700 ميكرومولار پراكسيد هيدروژن همراه با تيمار ساكاروز 2% در افزايش جذب محلول و وزن تر نسبي شاخه در مقايسه با ساير تيمارها معني دار بود. هدايت روزنه اي برگ با افزايش غلظت پراكسيد هيدروژن كاهش يافت و كمترين مقدار آن در غلظت هاي 500 و 700 ميكرومولار پراكسيد هيدروژن به تنهايي و در تركيب با تيمار ساكاروز 2% بود. بيشترين مقدار نسبي آب برگ و شاخص پايداري غشاي ياخته-هاي گلبرگ مربوط به تيمار700 ميكرومولار پراكسيد هيدروژن بود. به طور كلي نتيجه ها نشان دادند كه تيمار پراكسيد هيدروژن به تنهايي در بيشترين غلظت (700 ميكرومولار) سبب افزايش عمر گل جايي و در تركيب با ساكاروز 2% موجب بهبود جذب محلول و وزن تر نسبي شاخه و هم زمان موجب كاهش هدايت روزنه اي برگ و حفظ محتواي نسبي آب برگ و پايداري غشاي ياخته اي گلبرگ شد.

In order to study the effects of hydrogen peroxide (0, 100, 300, 500 and 700 µM) and sucrose (0 and 2%) on the vase life and water relations of cut rose flower cv. Candy, a factorial experiment was carried out based on a completely randomized design with 3 replications. In this experiment parameters of vase life, solution uptake, stem relative fresh weight, leaf stomatal conductivity, leaf relative water content and membrane stability index of petal cells were evaluated. Application of 500 and 700 µM hydrogen peroxide increased significantly vase life of cut rose stem in comparison with other treatments so that 700 µM increased vase life 12 days compared to control. The effect of 700µM + sucrose 2% had a most significant effect on increasing solution uptake and stem relative fresh weight compared to other treatments. Leaf stomatal conductance decreased by increasing hydrogen peroxide concentration. Lowest amount was related to 500 and 700 µM of hydrogen peroxide treatments alone and with 2% sucrose. The highest amount of leaf relative water content and petal cells membrane stability index was related to H2O2 700µM treatment. In conclusion, the results showed that hydrogen peroxide treatment alone at highest concentration (700µM) increased vase life and with sucrose 2% improved solution uptake and stem relative fresh weight, as well as it caused a decreasing effect on leaf stomatal conductivity with keeping leaf relative water content and petal cells membrane stability index.