بررسي بيوآئروسل هاي قارچي و ذرات معلق هواي داخل و آزاد بيمارستان هاي آموزشي - درماني شهر خرم آباد در زمستان 93 و بهار 94

Investigation of Fungal Bioaerosols and Particulate Matter in the Teaching-Medical Hospitals of Khorramabad City, Iran During 2015

زمينه و هدف: حضور بيوآئروسل­ هاي قارچي در بخش­ هاي داخلي بيمارستان­ ها سلامتي مراجعين به ويژه بيماران با سيستم ايمني ضعيف‌تر را تحت تاثير قرار مي ­دهد. بنابراين تشخيص ميزان و نوع اين عوامل ضروري است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان كمي و كيفي بيوآئروسل ­هاي قارچي در ارتباط با ذرات معلق (PM10، PM2.5 وPM1) و تعيين نسبت (Indoor/Outdoor) I/O در بخش­ هاي پراهميت دو بيمارستان آموزشي-درماني شهر خرم آباد است. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي-تحليلي، غلظت بيوآئروسل هاي قارچي و ذرات معلق در 10 بخش دروني بيمارستان و 2 ايستگاه بيروني به مدت 6 ماه مورد سنجش قرار گرفت. نمونه‌برداري از بيوآئروسل­ هاي قارچي توسط Quick Take 30 با دبي  28/3L/minو زمان  2/5min بر روي محيط كشت سابورو دكستروز آگار حاوي كلرامفنيكل صورت گرفت. همچنين ذرات معلق توسط Monitor Dust-Trak مدل8520 TSI اندازه‌گيري شدند. پارامترهاي رطوبت نسبي و دما به وسيله دستگاه ديجيتال TES-1360 بررسي شد. يافته ­ها: نتايج حاصل از سنجش 288 نمونه قارچي و 864 نمونه ذرات معلق نشان داد كه ميانگين تراكم كل عوامل قارچي در محيط داخلي 59/75CFU/m3 و ميانگين غلظت PM10، PM2.5 و PM1 به ترتيب 27/3، 23 و µg/m3 20/2 بوده است. همچنين ميانگين تراكم كل عوامل قارچي در فضاي آزاد 135/3CFU/m3 و ميانگين غلظت PM10، PM2.5 و PM1 به ترتيب 40/2، 35/7 و 29/8µg/m3 تعيين گرديد. در مجموع %12/5 نمونه­ هاي برداشت شده منفي و %87/5 آن­ها مثبت بوده است. بخش عفوني با %101/7 به عنوان آلوده‌ترين بخش و اتاق عمل هر دو بيمارستان كمترين ميزان آلودگي قارچي را نشان دادند. نتيجه­ گيري: يافته­ هاي اين پژوهش نشان داد كه در تمامي نمونه ­هاي مورد برداشت نسبتI/O  كمتر از يك بوده است. اين نسبت نشان‌دهنده غلبه بيوآئروسل­ هاي قارچي و ذرات معلق محيط بيروني بر محيط داخلي است. همچنين، بين ذرات معلق و فراواني بيوآئروسل ­هاي قارچي و نيز بين فراواني بيوآئروسل‌هاي قارچي، رطوبت نسبي و دما ارتباط معنادار (P <0/001) مشاهده گرديد.

Background and Objective: The presence of fungal bioaerosols in hospitals indoor environments have affected the health of patients with the defect in immunity system. Therefore, determination of the rate and species of these agents is essential. This study aimed to investigate association between fungi contamination and particulate matter (PM10, PM2.5 and PM1) concentrations in the main indoor wards and outdoor environment and to determine I/O ratio in two educational-medical hospitals of Khorramabad City. Materials and Methods: In this description-analytical study, the concentration of fungal bioaerosols and particulate matter was measured in 10 indoor parts and 2 outdoor stations over 6 mounts. The sampling was conducted using Quick Take-30 at an airflow rate of 28.3 L/min and sampling period of 2.5 min onto Sabouraud dextrose agar medium containing chloramphenicol. The particulate matters were measured using Monitor Dust-Trak 8520. Moreover, the relative humidity and temperature were recorded using digital TES-1360. Results: Analysis of 288 fungi samples and 864 particulate matter samples showed that the average of fungi accumulation was 59.75 CFU/m3 and the mean concentrations of PM10, PM2.5 and PM1 in the indoor environment was  27.3, 23, and 20.2 µg/m3 respectively. In addition, in ambient air the mean concentration was 135.3 CFU/m3 for fungal bioaerosols and 40.2, 35.7, and 29.8 µg/m3 for PM10, PM2.5 and PM1 respectively. At the total of fungi samples, 12.5% were negative and 87.5% were positive. Having 101.7%, Infection ward was the most contaminated ward. The operation ward in both hospitals showed the minimum fungal contamination. Conclusions: The results of the present study showed that at all of the samplings the ratio of I/O was lower than one. It was noticed the dominancy of fungal bioaerosols and particulate matter of outdoor source on the indoor environment. In addition, a significant correlation (P < 0.001( was found between fungal bioaerosols frequency and particulate matter and as well as fungal bioaerosols frequency, relative humidity and temperature.