تاثير محيط‌هاي چندگانه بازي بر پودمان تركيبي ياددهي و يادگيري زبان انگليسي

Utilizing M-Gamafied Platform for L2 English Pedagogy

با پيشرفت در حوزه فناوري‌هاي نوين ارتباطي متصديان آموزش‌وپرورش به‌منظور جذب فراگيران و تقويت مهارت‌هاي اصلي يادگيري، بر ايجاد زمينه‌اي نوين در ياددهي و يادگيري با استفاده از رسانه نوين ارتباطات سيّار از بدو دوران كودكي تاكيددارند. پژوهش حاضر به‌منظور سنجش اثر تلفيق دو رسانه‌ي غيررسمي بازي و ارتباطات سيّار با آموزش چهره به چهره بر يادگيري زبان انگليسي انجام شد. بدين منظور عمل كرد 270 نفر دانش‌آموزان ايراني از رده سني 12-17 سال و با سطح مهارت زباني متوسط پايين در طول يك سال تحصيلي در يادگيري تركيبي واژگان انگليسي به هنگام عرضه جانبي محتوا از طريق بازي‌هاي ديجيتال در قالب سه گروه دنبال شد. درحالي‌كه آموزش چهره به چهره در محيط آموزشي براي تمامي اعضاي نمونه آماري يكسان بود، گروه اول بازي‌هاي آموزشي پيش‌ساخته را انجام مي‌دادند، گروه دوم و سوم به ترتيب در دو محيط واقعي و مجازي به ”خانه بازي ايراني“ كه جهت آموزش زبان انگليسي تغيير داده‌شده بود مي‌پرداختند. ارزيابي عملكرد دانش‌آموزان نه با اتكاي تنها به شيوه‌هاي قديمي پيش‌آزمون و پس‌آزمون، بلكه از طريق ارزيابي تكويني، پرسش‌نامه نگرش و ارزيابي تلخيصي صورت پذيرفت. بررسي توصيفي و استنباطي داده‌ها از تاثير معنادار بازي آموزشي بومي مجازي در يادگيري زبان انگليسي حكايت داشت. در يك نگاه كلي، مشاركتي، متنوع و فرهنگ بومي-محور بودن بازي‌هاي آموزشي يادگيري بهتر زبان انگليسي از طريق تلفن همراه را به بار آورد. ازاين‌رو عملكرد بهتر را مي‌توان به عوامل عمده‌اي چون ميزان كمّي و كيفي محتواي آموزشي و ارتباطات در حين بازي ربط داد.

With the advancements in new communication technologies, the authorities of Iranian educational ministry have emphasized opening a new perspective for teaching and learning with the application of new medium of mobile communication from the early childhood to attract the learners as well as to improve their main skills of learning. The current study was conducted to examine the effect of combining two main nonformal media of playing and mobile communication with face to face teaching for English learning. To that purpose, the performance of 270 Iranian students ranging from 12 to 17 with preintermediate proficiency level was traced to highlight their blended learning of new words while being provided with marginal introduction of the contents by digital games within three groups. As the face to face instruction was common to all the participants in the education context, the first group did the prefabricated games while the second and third ones did the native Iranian game of ʹXhane Baziʹ both in real and virtual settings which were shifted occasionally for the purpose of English language instruction. The assessment of studentsʹ performance was not limited to mere reliance on the traditional methods of pretest. Instead, posttest and the formative assessment, survey, and summative assessment were also utilized. The quantitative and qualitative analysis of data revealed a meaningful effect of indigenous instructional games on learning English language. In a nutshell, the more participatory, diverse, indigenous and culture-based are instructional games, the better the learning of English as a foreign language through mobile phone will be. Thus, it can be concluded that learnersʹ outperformance is related to the qualitative and quantitative amount of content as well as communications during accomplishing the game.