مديريت تقاضاي آب در بخش كشاورزي (مطالعه موردي دشت ليشتر)

حفاظت كمي و كيفي منابع آب و خاك از اهداف اصلي توسعه پايدار كشاورزي در كشور است. در اين راستا اين مطالعه با هدف تلفيق اهداف زيست محيطي شامل كاهش مصرف آب، كود و سموم شيميايي با اهداف بهره برداران شامل افزايش بازده ناخالص (درآمد)، ريسك يا واريانس بازده ناخالص صورت گرفت. داده هاي مورد استفاده شامل عملكرد توليد و مقدار بكارگيري از نهاده­ ها و قيمت آنها از بهره برداران منتخب كه بطور تصادفي انتخاب شدند به دست آمد. با توجه به اين كه بطور توام چند هدف مورد بررسي قرار گرفت لذا از رهيافت برنامه ­ريزي چندهدفي استفاده شد. در تدوين الگوي ريسك نيز از بازده ناخالص سالانه دوره 91-1372 محصولات در محدوده تحقيق استفاده گرديد. با توجه به تفاوت گسترده ميان مقياس فعاليت بهره برداران ابتدا با استفاده از تحليل خوشه ­اي و بر اساس مقياس فعاليت به دو گروه تقسيم شدند. در اين بررسي مشخص گرديد كه ميان اهداف زيست محيطي كه بعنوان اهداف سياست گذاران نيز مي­توان آنها را مورد توجه قرار داد و اهداف بهره برداران مبادله وجود دارد و لازم است با برنامه ريزي به سوي انتخاب تركيبي از اين سياست ها حركت نمود.